در قبال مدیریت یکپارچه، سه سطح مدیریتی داریم؛ یکی حکومت محلی، یکی دیگر در سطح استانی و سر آخر هم در سطح ملی. در سطح محلی که در قالب پارلمان شهر و شهردار است، مدیریت شهری شکل می‌گیرد.
اختیاراتی که ما هم‌اکنون به شورای شهر داده‌ایم، بسیار نازل است. در حقیقت این شورایی که ما در ایران داریم، شورای شهرداری‌است؛ شورای شهر نیست؛ چون شورا به‌واقع شهر را اداره نمی‌کند.
شهر قدرتش در اختیار شورای شهر نیست و از طرف دیگر این شورای شهر حاضر، منتخب همه قشرهای مردم نیست. درست است که اعضای شورا با انتخابات تعیین می‌شوند ولی منتخبین شهر باید از نواحی مختلف که ساکن هستند انتخاب شوند و در حقیقت نماینده ساکنان محله‌هایی که در آنها زندگی می‌کنند، باشند. الان حتی ما در سطح ملی هم این موضوع را رعایت نمی‌کنیم.
نماینده قم یا کرمان ساکن آن شهر نیست. شما اگر نگاه کنید اگر ما در تهران 370محله داشته باشیم حالا نگوییم برای هر محله یک نماینده ولی برای هر پنج محله باید یک نماینده داشته باشیم.
این تعداد نمایندگان با این تعداد محله‌ها تناسبی ندارد. چرا باید یک شهر 10میلیون نفری 21نفر یا 30نفر نماینده داشته باشد؟ این نمایندگان نماینده چه قشری و وابسته به کجا هستند یا چه تعلقی به محلات مختلف این شهر دارند؟ آیا این شهر و نیازهای مردم را می‌شناسند؟
شنبه 5 خرداد 1397
کد مطلب :
17682
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved