ماجرای 13آبان، از56 تا 1401
استکباردوستی؛ پروژهای که به شکل پیوسته از سوی غرب برای صید دانشآموزان اجرا میشود
این روزها شاهد 2تقابل در کشور هستیم؛ «تقابل استکبارستیزی» با «استکباردوستی». درست 43سال بعد از تسخیر «لانهجاسوسی» و زمانی که بزرگترین عملیات فریب در تاریخ رسانهای جهان علیه ایران در جریان است. عملیاتی که هدفی مشخص دارد؛ یعنی هدف گرفتن «جوانان» و«نوجوانان». همانانی که سالهاست علیه «استکبار» در خط مقدم حضور دارند و دشمن قرار است آنها را بهعنوان «صید»های اصلی در کارزار«جنگ جهانی رسانهای» علیه ایران قرار دهد. صیدهایی که ضدانقلاب بتواند از آن ترجمه «کرنش جوانان مقابل غرب» را به دنیا مخابره کند.
13آبان در تاریخ ایران یک روز معمولی نیست. 3مقطع مهم تاریخی در روند پیروزی انقلاب اسلامی در چنین روزی رقم خورده است؛ نخستین واقعه که منجر به شکلگیری مبدا این روز در تقویم ایرانیان شده به سالهای ابتدایی دهه40 بازمیگردد، 13آبان سال43؛ امام(ره) از سوی حکومت پهلوی به ترکیه تبعید شد. سال57 و درست در چنین روزی، دانشآموزان علیه رژیم پهلوی به خیابانها رفتند و دست به راهپیمایی زدند. آنان در این راهپیمایی وارد دانشگاه تهران شدند اما، برخیشان به شهادت رسیدند. دانشآموزان چند روز بعد از آن واقعه، در بیانیهای 13آبان را روز دانشآموز نامیدند. یک سال بعد، حکومت پهلوی سرنگون شد، اما 13آبان سال58، انقلاب دیگری این بار مقابل سفارت آمریکا رخ داد. دانشجویان با ورود به سفارت آمریکا، به اسنادی دست یافتند که نشان میداد، آمریکا در حال جاسوسی از انقلاب است.این اتفاق بهانهای شد تا سفارت آمریکا که دیگر توسط دانشجویان به «لانهجاسوسی» معروف شده بود، تسخیر شود.
معادلسازی برای تغییر زمین مبارزه
شاید این ادعا پربیراه نباشد که معاندین انقلاب اسلامی، در سالهای نخست بعد از پیروزی انقلاب به دلیل اطمینان از اینکه قرار است حکومت اسلامی به دست «بزرگشدگان مکتب شاهنشاهی» سرنگون شود، برنامه چندانی برای تغییر معادله استکبارستیزی میان دانشآموزان نداشتند. اما، این برآورد با شکست روبهرو شد. جنگ تحمیلی و حضور اقشار مختلف در آن سبب شد، ضدانقلاب از این نسل ناامید شود و دنبال راهکار دیگری برای اثرگذاری و در نهایت ساقط کردن نظام بگردد. یافتن نسلی که بتواند این هدف را محقق کند سخت نبود. نسل جوان و نوجوانی که در پی کمکاری مسئولان در معرفی انقلاب و ارزشهای آن، آشنایی چندانی با انقلاب نداشت، خوراک خوبی برای عملیاتی کردن طرح تغییر زمین بازی از استکبارستیزی به استکباردوستی بود. موضوعی که محمد وحیدی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی نیز آن را تأیید میکند و به همشهری میگوید: «برخی دستهای توطئهگر در داخل و نیز برخی کمکاری مسئولان در حوزه تبیین مسایل انقلاب، سبب شده است حرکتهای مذبوحانهای در مدارس انجام شود تا استکبارستیزی در مدارس کمرنگ شود.»
تفاوت 13آبان1401
از آخرین باری که خون دانشآموزان در محیط دانشگاه به زمین ریخته شد، بیش از 43سال میگذرد؛ خونی که ممکن است بسیاری از دانشآموزان نسل چهارم بعد از انقلاب آن را به یاد نداشته باشند. اما، 13آبان1401 با روزهای مشابه بعد از آبان57 تفاوتهای اساسی دارد. حمله تروریستی به حرم حضرت شاهچراغ در شیراز و شهادت برخی دانشآموزان بهدست تروریست داعشی مورد حمایت آمریکا و کشورهای مرتجع عربی منطقه، خون دانشآموزان نسل چهارم را مانند اسلافشان به جوش آورد؛ خونی که حیات استکبار را در ذهنهای دانشآموزان با چالش روبهرو کرده است. وحیدی که خود نیز معلم آموزش و پرورش است میگوید:«شهدای دانشآموز جنایت حرم شاهچراغ، نماد عینی مبارزه با استکبار برای دانشآموزانی هستند که درکی از وقایع سال57 نداشتند. دانشآموزانی که بیگناه و بهدست عواملی به شهادت رسیدند که از آزادی سخن میگویند. این اتفاق به دانشآموزان ثابت کرد شعارهای زیبایی که از سوی غرب سرداده میشود، سراب است.»
مسئولیتهایی که نباید فراموش شوند
گرچه قاطبه دانشآموزان پیوندی ناگسستنی با انقلاب و آرمانهای آن دارند، اما نباید این واقعیت را انکار کرد که بخش کوچکی از آنان «دچارخطای فکری» ناشی از «خلأ آگاهی» شدهاند. وجود یکمیلیون معلم و کادرآموزشی در مدارس کشور ظرفیت عظیمی است که باید از آن برای ایجاد«آگاهی» میان دانشآموزان بهره گرفت. اتفاقی که بهگفته عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس، تاکنون رخ نداده است و از این ظرفیت به شکل نمایشی بهره گرفته شده است:«واگذاری محض آموزش به دانشآموز در فضای مجازی بهدلیل شرایط کرونایی، عملکرد جزیرهای اولیای مدرسه در انجام فعالیتهای پرورشی، نبود سازوکارهایی برای پاسخ به سؤالات دانشآموزان و اقناع فکری آنان، متکلموحده بودن اولیای مدرسه مقابل دانشآموزان و مسایلی مانند آن، سبب شده است، شناخت دانشآموزان از مسایل واقعی جامعه به شکلی محدود شود و دشمن از این فرصت برای ضربه زدن به روحیه استکبارستیزی دانشآموزان استفاده کند.» وحیدی بر این نکته تأکید میکند که باید سازوکارهای جدیدی برای رفع ابهامات دانشآموزان در مدارس طراحی و اجرا شود:«مسئولیت آموزش و پرورش برای ایجاد فرصتهای آزاداندیشی در جامعه دانشآموزی بالاست. همانطور که دانشگاه باید محیط گفتوگو باشد، مدرسه نیز باید چنین فضایی را ایجاد کند تا دانشآموز بداند چه سیر تاریخی در کشور رخ داده است.» رهبر معظم انقلاب نیزاخیرا در دیدار جمعی از دانشآموزان با ایشان تأکید میکنند:«اینها بچههای خودمان هستند. ما با اینها بحثی نداریم چون بهدلیل برخی هیجانها و احساسات و برخی بیدقتیها در مسائل، وارد میدان شدند، اما مهم صحنهگردانان اصلی هستند که با نقشه و برنامه وارد شدند.»