چهره روز
رویه‌های بی‌ثبات
بیش از 11سال از ادغام 2 وزارتخانه «راه و ترابری» و «مسکن و شهرسازی» می‌گذرد و تقریباً هیچ‌کدام از مسائلی که به‌عنوان اهداف غایی این ادغام مطرح شده بود، محقق نشده است. حالا، به سنت چند سال اخیر، بار دیگر پیشنهاد تفکیک این دو حوزه از یکدیگر و تبدیل وزارت راه و شهرسازی به 2وزارتخانه مستقل در حوزه‌های «راه و ترابری» و «مسکن و شهرسازی» داغ شده است.
آخرین اظهارنظر در مورد تفکیک وزارت راه و شهرسازی مربوط به محمدرضا رضایی کوچی، رئیس کمیسیون عمران مجلس است که گفته: «ازآنجاکه یک آشفتگی در وزارت راه و شهرسازی وجود دارد، مجلس طرح تفکیک وزارت راه و شهرسازی را تهیه کرده که تحویل هیأت رئیسه شده است. این طرح بعد از تعطیلات 2هفته آینده در صحن مجلس اعلام وصول خواهد شد. شخص رئیس‌جمهور و رئیس مجلس و کمیسیون عمران نیز با تفکیک وزارت راه و شهرسازی و جدا شدن حوزه مسکن از حوزه راه موافق هستند. امیدواریم این تفکیک انجام شود.»
واقعیت این است که تفکیک وزارت راه و شهرسازی در شرایط فعلی، همان‌قدر بی‌منطق و غیرضروری به‌نظر می‌رسد که در ادغام 31خرداد 1390به‌نظر می‌رسید و از سوی کارشناسان تذکر داده می‌شد. مهم‌تر از اثرگذاری یا بی‌اثری ادغام و تفکیک وزارتخانه، بی‌ثباتی در رویه‌هاست که فقط منابع کشور و انرژی جامعه را هدر می‌دهد و کسی در مورد نتایج آنها پاسخگو نیست. اگر نظر مجلس و دولت و همه افراد دخیل، تفکیک وزارت راه و شهرسازی است، این سیاست را انجام دهید اما فراموش نکنید که یک سال است کل وقت و انرژی همین وزارتخانه مصروف نهضت ملی مسکن بوده و به هر دلیلی از کارشکنی دستگاه‌ها گرفته تا مشکلات بانکی و ناهماهنگی مجریان، تلاش‌هایش خنثی شده است.
