ردپای تحریک داخلی؟

طی هفته‌های گذشته و مخصوصا با نامزدی برخی چهره‌های خبرساز در انتخابات فدراسیون فوتبال، انتقادهای زیادی در این زمینه صورت گرفت و پای برخی نمایندگان مجلس هم به این ماجرا باز شد. کار حتی به جایی رسید که یکی از نماینده‌ها از ابطال انتخابات سخن گفت! طبیعی بود که این حرف‌ها باعث حساسیت مراجع جهانی شود؛ مخصوصا که فیفا به‌شدت نسبت به دخالت دولت در فوتبال حساس است و بارها قاطعیت خود را در این زمینه نشان داده است. همین اواخر فدراسیون فوتبال هند به همین دلیل تعلیق شد و حتی فدراسیون فوتبال ایران هم سال85 چنین تجربه‌ای را از سر گذرانده است. مجموعه این مسائل باعث شد فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا در پایان هفته گذشته با ارسال نامه‌‌ای مشترک به فدراسیون فوتبال در مورد این اظهارنظرها توضیح بخواهند.
اینکه دولت نباید در فوتبال دخالت کند، کاملا بدیهی و مطلوب است. حتی اگر با ضعیف‌‌ترین نامزدهای ممکن هم مواجه باشیم، باز خود فوتبالی‌ها باید در مورد سرنوشت‌شان تصمیم بگیرند. اگر امروز مداخله مجلس یا دولت در فوتبال باب شود (ولو اینکه استثنائا حق با آنها باشد)، فردا همین بدعت می‌تواند به ضرر این رشته ورزشی تمام شود. بنابراین با اصل موضوع موافقیم، اما نکته اینجاست که به‌نظر می‌رسد در حساسیت اخیر فیفا و نامه‌ای که ارسال شده، رد پای تحریکات برخی نامزدها هم به چشم می‌خورد؛ کسانی که شاید در مورد این فشارها احساس خطر می‌کردند و به مراجع بین‌المللی علامت دادند. امیدواریم این گمانه‌زنی درست نباشد، چون واقعا زشت است کسانی که قبلا با مدیریت‌شان ضررهای زیادی به فوتبال ایران زده‌اند، این‌بار چماق تعلیق را بر سر این رشته ورزشی بچرخانند و برای رسیدن به قدرت، کل فدراسیون را به خطر بیندازند.