دریچه
ادعای بی‌ضرری بازیهای ویدئویی
«دانشمندان دانشگاه آکسفورد اعلام کردند بازیهای ویدئویی بی‌ضرر هستند». این تیتری بود که در دیلی میل منتشر شد و سپس به سرعت در سایت‌های خارجی و داخلی گیمرها یا همان بازیکن‌های حرفه‌ای این نوع بازی‌ها حسابی سر و صدا کرد. اما واقعیت این ادعا چه بود؟ آیا می‌توان چشم و گوش بسته بر مبنای این نتایج عمل کرد؟ در این تحقیق حدود ۴۰ هزار کاربر (گیمر) این بازی‌ها که بالای ۱۸ سال سن داشتند، برای مدت ۶هفته زیرنظر گرفته شدند و پژوهشگران در نهایت اعلام کردند: «ما هیچ‌گونه شواهدی مبنی بر وجود ارتباط میان بازیهای ویدئویی و وضعیت سلامت روان کاربران آن نیافتیم.» براساس گزارشی که در نشریه
The Royal Society منتشر شد، پژوهشگران اعلام داشتند: «خوب یا بد، میانگین تأثیرات بازیهای ویدئویی بر سلامت روحی کاربران احتمالاً بسیار کم است و برای تعیین خطرات احتمالی این بازی‌ها، به داده‌های بیشتری نیاز است.» پژوهشگران برای ارزیابی تأثیر این بازی‌ها روی کاربران، احساسات آنها در زندگی روزمره یعنی میزان شادی، غم، عصبانیت یا ناامیدی آنها را به‌مدت 6هفته ارزیابی کردند. آنها همچنین مجموع ساعاتی را که کاربران در طول روز صرف انجام این بازی‌ها (از بازیهای شبیه‌سازی شده گرفته تا مسابقه اتومبیل‌رانی جهان) می‌کردند، زیرنظر داشتند و درنهایت اعلام کردند که پیامدهای بازیهای ویدئویی روی کاربران، چه مثبت یا منفی، تنها درصورتی قابل‌درک است که کاربر بیش از ۱۰ساعت در روز بازی کند.
یافته‌های دانشمندان درست اما هر گیمری از جمله نگارنده این متن بارها شاهد این واقعیت بوده است که فعالیتی که روی خواب و میزان تنش‌های روانی فرد تأثیر بگذارد به‌طور حتم مورد حساسی است و باید نسبت به محتوای آن و میزان وقتی که صرف آن می‌کنیم حساس باشیم. بسیاری از گیمرها بعد از تجربه یک بازی جنگی، در خواب با دشمن جنگیده‌اند. بعد از یک بازی ترسناک شب در خواب با هیولاها سرشاخ شده‌اند و بنابراین هیچ دانشمندی نمی‌تواند منکر تأثیر سوء برخی از این بازی‌ها مخصوصا روی ذهن کودکان و نوجوانان و حتی بزرگسالان شود. همانطور که هیچ انسان اهل علمی نمی‌تواند منکر تأثیر مثبت بازی‌هایی با محتوای مناسب روی گیمرها شود. محتوای بازیهای گوناگون هم مانند هر محتوای دیگری درصورت مناسب و مورد‌تأیید روانشناس‌ها بودن می‌تواند مفید و برعکس درصورت منفی بودن یا افراط کردن در زمان استفاده از آنها مضر باشد. بنابراین تیتر دیلی میل ملاک عمل ما نیست و باید طریق تعادل و دوری از افراط و تفریط را دنبال کنیم.
