مژگان مهرابی؛ روزنامهنگار
چه زیبا خداوند در قرآن از قداست قلم گفته و یادآور شده به انسان که باید پاک و مقدس بنویسد آنچه قابلنوشتن است و دیگر اشاره کرده قلم زبان عقل است و زبان دوم آدمی که میتواند حقایق تلخ و شیرین را به رشته تحریر درآورد. کم نیستند کسانی که با همین ابزار سالها نوشتهاند تا خط خط دستنوشتههایشان درس عبرتی باشد برای دیگران. خیلیشان در همین راه شهید شدهاند. تعدادشان کم نیست. از بین آنها یادی میکنیم از سیدمرتضی آوینی، مهدی رجببیگی، محمدرضا فتاحی، یوسف ملکشامران و محمودیصارمی.
شهید سیدمرتضی آوینی
سیدمرتضی آوینی به سید شهیدان اهل قلم معروف است. این لقب زیبا را مقام معظم رهبری به او دادند. آوینی سال1326در شهرری به دنیا آمد. او پس از پایان دوره دبیرستان وارد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و تحصیلات خود را در رشته معماری ادامه داد اما بعد از پیروزی انقلاب از این رشته انصراف داد و به ساخت فیلمهای مستند رو آورد. او در کنار فیلمسازی، مقالات زیادی در مطبوعات منتشر کرد که مهمترین آنها «آیینه جادو»، «توسعه و مبانی تمدن غرب»، «فردایی دیگر»، «رستاخیز جان»، «آغازی بر یک پایان» و «فتح خون» است. سیدمرتضی آوینی، بیستم فروردین۱۳۷۲ در فکه و در حال ساخت مجموعه مستند و تلویزیونی روایت فتح، بر اثر انفجار مینهای باقیمانده از زمان جنگ، به شهادت رسید. پس از شهادت، رهبر انقلاب شخصاً در مراسم تشییع او شرکت کردند و لقب «سید شهیدان اهل قلم» را به او دادند. اینگونه بود که به پاسداشت هنر متعهد او روز شهادتش بهعنوان «روز هنر انقلاب اسلامی» نامیده شد. آوینی جملهای بهیادماندنی دارد: «ما این توهم را داریم که ما ماندیم اما شهدا رفتند. اما حقیقت این است که زمان ما را با خودش برد، اما شهدا ماندند.»
شهید مهدی رجببیگی
شهید مهدی رجببیگی، دانشجوی ممتاز و نمونه. رشته مهندسی راه و ساختمان بود، در سال54 و در همان دوران دانشجویی بهعنوان عضو شورای دانشجویی انتخاب شد. او بعد از پیروزی انقلاب اسلامی یکی از اعضای فعال دانشجویان پیرو خط امام(ره) بود و در تسخیر سفارت آمریکا نقش پررنگی داشت. او در کنار تحصیل، مسئولیت انتشار نشریه دانشآموزی را پذیرفت و مشغول تدریس در مدارس محروم تهران شد. رجببیگی بهعنوان نماینده دانشجویان خط امام (ره) در گردهمایی جنبشهای آزادیبخش شرکت میکرد و همزمان با فعالیت در دفتر تحکیم وحدت در جهادسازندگی هم تلاش میکرد. او را 5مهر سال 1360در خیابان صبای جنوبی، گروهک منافقین، ترور کردند و به شهادت رسید.
شهید محمدرضا فتاحی
شهید محمدرضا فتاحی سال1337در روستای لر از توابع شهرستان اسلامآبادغرب دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را در اسلامآباد آغاز کرد و در سال 1356با اتمام تحصیلات متوسطه در رشته پزشکی دانشگاه مشهد پذیرفته شد. او پس از پیروزی انقلاب در سازماندهی و تشکیل جهاد سازندگی، کمیته بهداشت و درمان در سطح روستاها و نهضت سوادآموزی حضوری فعال داشت. با توجه به انقلاب فرهنگی و وقفهای که در کار دانشگاهها بهوجود آمده بود، مدتی از تحصیل بازماند اما پس از آن تحصیل خود را از سر گرفت و در سال1365در رشته پزشکی فارغالتحصیل شد. او در سالهای دفاعمقدس بهعنوان پاسدار وظیفه و نویسنده در جبههها حضور داشت و به مداوای مجروحان میپرداخت. در همین ایام با سمت ریاست بیمارستان امامخمینی(ره) ایلام به خدمات خود به قشر محروم و مستضعف جامعه ادامه داد، سرانجام پس از 18ماه تلاش، در شغل مقدس پزشکی در تاریخ 24دیماه 1366، در عملیات ظفر5، بهعلت سقوط بالگرد در منطقه کردستان به شهادت رسید.
شهید کامبیز ملکشامران
شهید کامبیز (یوسف) ملکشامران از همان کودکی به ادبیات و نقاشی علاقه زیادی داشت و در یکی از مراکز کانون پرورش فکری کودکانونوجوانان فعالیت میکرد. او که پسری باهوش و پرجنبوجوش بود توانست خیلی زود خود را در زمینه فعالیتهای فرهنگی نشان دهد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ملکشامران بهعنوان یکی از اعضای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پذیرفته شد و در آنجا برای کودکان داستان مینوشت. با حمله عراق به ایران و شروع جنگ تحمیلی، یوسف به جبهه رفت تا از میهن و انقلاب در برابر هجوم دشمنان دفاع کند اما حضور در جبهه باعث نشد که همکاری با کانون را رها کند. او در مواقعی که به مرخصی میآمد با کانون در ارتباط بود و همچنان برای کودکان کار میکرد تا آنکه سرانجام در روز هفدهم اردیبهشت سال1361در جاده اهواز- خرمشهر به شهادت رسید.
شهید محمود صارمی
شهید محمود صارمی متولد۱۳۴۷، خبرنگار ایرانی و مسئول دفتر خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران در مزارشریف افغانستان بود که در سال۱۳۷۷ در جریان حمله طالبان به کنسولگری ایران در مزارشریف، همراه دیپلماتهای ایرانی شهید شد. شورای فرهنگ عمومی کشور در نخستین سالگرد شهادت محمود صارمی،«۱۷مرداد» را به پاس قدردانی از این مقام، «روز خبرنگار» نامید.
یادی از چند شهید نویسنده به مناسبت روز قلم
شهدایی که مینوشتند؛ با خون و با قلم
در همینه زمینه :