«سالمند آزاری» موضوعی است که در آن سلامت جسمی و روحی یک سالمند به مخاطره افتاده و در عین حال که به‌دلیل اقتضائات سنی، دچار کاهش توان جسمی و روحی می‌شود، توجه بیشتر فرزندان و اطرافیان خود را طلب می‌کند. مهم‌ترین عامل سالمندآزاری، همسر یا فرزندان یا کسانی هستند که سالمند با آنها زندگی می‌کند. براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت از وضعیت سالمند آزاری در جهان، هر ۶ نفر سالمندی که سن آنها از ۶۰ سال به بالاست، یک نفر مورد آزار و سوءرفتار قرار می‌گیرند. غفلت مراقبتی، سوءرفتار روان‌شناختی، سوءرفتار جسمی، مالی، سلب اختیار، غفلت عاطفی و طرد‌شدگی از علل سالمند آزاری است. مطالعات نشان می‌دهد میزان سوء رفتار با سالمندان در کشورهای آسیایی روبه افزایش است؛ به‌طوری که در سال۲۰۱۲ میلادی ۱۱درصد افراد بالای ۶۰سال آسیایی سالمندآزاری را تجربه کرده‌اند و پیش‌بینی می‌شود این رقم تا ۲۰۵۰ به ۳۴درصد برسد. بحث، دعوا و تنش مکرر بین مراقب و شخص سالمند، سوءتغذیه، مشکلات جسمانی درمان نشده، محیط زندگی نامناسب، محیط زندگی ناامن، بی‌توجهی به میزان مصرف داروهای سالمندان بیمار، دست‌درازی به پس‌اندازهای مالی آنها، ناسزاگویی ازجمله موارد سالمند آزاری است.
منبع: سایت سازمان بهزیستی کشور
سالمند آزاری
در همینه زمینه :
