تدبیر چینی‌ها برای مقابله با ریزگردها

اقدامات مسئولان منطقه خودگردان شین جیانگ در چین برای جلوگیری از توسعه مناطق بیابانی و افزایش سطح محیط‌زیست مناسب جامعه انسانی و بهبود فضای شهری، راهکاری است که می‌تواند مورد توجه مسئولان محیط‌زیست در ایران قرار گیرد. به گزارش خبرنگار اعزامی ایرنا به ارومچی چین، بیابان گبی پنجمین بیابان بزرگ جهان است. این بیابان که یک منطقه خشک متمایل به توسعه در قاره آسیاست، در 2منطقه جنوب مغولستان و شمال غرب چین گسترش یافته است. این بیابان از سنگ‌های برهنه پوشیده شده و به همین دلیل در اکثر موارد باد به‌صورت شلاق از فلات عبور می‌کند. منطقه خودگردان شین جیانگ با مساحت 471هزار کیلومترمربع، یک‌بیستم کل کشور چین را دربرمی‌گیرد. کوه لونگشان که در شمال شرق شهر کورلای شین جیانگ واقع شده، در گذشته، کوهستانی بیابانی و خشک بود، ولی در سال 1997 مسئولان شهر با سرمایه 108میلیون یوان اقدام به بهبود شرایط زیست‌محیطی کردند که در ادامه این برنامه، 66کیلومترمربع از مناطق بیابانی توسط اقدامات صورت گرفته به فضای سبز منطقه افزوده و حدود 100 هزار درخت کاشته شد. این اقدامات موجب کاهش خطر طوفان شن شد و محیط‌زیست را بهبود بخشید. نکته قابل توجه برای جلوگیری از گسترش منطقه بیابانی، راهکار مناسب مدیران مناطق شهری ارومچی و کورلاست که با ایجاد پوشش سبز رنگی روی تمام مناطق خاکی و تپه‌های داخل و اطراف شهر از ایجاد گردوغبار در این منطقه جلوگیری کرده‌اند. همچنین آبیاری فضای سبز شهری و درختان این منطقه از مرکز شهر و استان تا دورترین نقاط در بیابان‌های شین جیانگ، به شیوه قطره‌ای صورت می‌گیرد که مانع از هدر رفتن منابع آبی است. با توجه به وجوه اشتراک مناطق خشک ایران و استان شین جیانگ چین از نظر اقلیمی و آب و هوایی، راهکار مسئولان این منطقه برای مقابله با خشکی هوا و جلوگیری از ورود ریزگردها در مناطق شهری می‌تواند مورد استفاده مقامات مسئول در ایران نیز قرار گیرد.