نیروی برترساز

سرلشکر حسین حسنی‌سعدی در جنگ ایران و عراق یکی از فرماندهان ارشد ارتش جمهوری اسلامی ایران بود و به‌علت عملکردش در جنگ، 2نشان درجه یک فتح دریافت کرده‌ است. او درباره نقش روحانیت در دفاع‌مقدس می‌گوید:‌ «غالب رزمندگان از نخستین روز جنگ تا پایان آن، به‌طور مداوم در جبهه‌ها حضور داشتند. با موی سیاه به جبهه آمدند و پس از پایان جنگ با موی سپید برگشتند. چه عاملی می‌توانست این استقامت و پایداری را در نیروی انسانی این جنگ به‌وجود بیاورد؟ آیا غیراز نیروی ایمان و اتکال به خداوند و امید به پیروزی، عامل دیگری بود؟ دعای کمیل و زیارت عاشورایی که با همت روحانی‌ها در شب‌های عملیات برگزار می‌شد، از انسان‌های معمولی، انسان‌هایی آهنین تربیت می‌کرد و پرورش می‌داد. روحانیت در این تربیت و پرورش نقش مهمی برعهده داشت. حضور روحانیان در یگان‌های رزمی، به‌ویژه در رده گردان‌ها و گروهان‌ها، در جهت استحکام و استقامت و پایداری نیروها در مقابله و مبارزه رودررو با دشمن، نقش تعیین‌کننده‌ای داشت. با برگزاری جلسات دعا و مراسم سینه‌زنی در روزهای نزدیک به عملیات‌ها شور و شوق عجیبی در یگان‌ها برپا می‌شد. همین امر، اعتقادی را که رزمندگان به این جنگ داشتند تقویت می‌کرد و باعث می‌شد که در شب عملیات، قبل ‌از ابلاغ شروع حمله، نگه‌داشتن رزمندگان مشکل بشود. آنها تاب نداشتند و می‌خواستند حمله هرچه زودتر و سریع‌تر آغاز شود. هرچند جنگ تحمیلی 8سال طول کشید ولی هیچ‌گاه کسی احساس خستگی نکرد و جبهه‌ها هیچ ‌وقت از رزمنده و روحانی خالی نبود.