حسین درخشان؛ مدیر مرکز کنترل و هماهنگی عملیات هلال احمر
هرساله با فرارسیدن فصل تابستان و گرما یکی از مهمترین دغدغهها غرقشدن افراد در رودخانهها و سواحل است. براساس آمارهای پزشکی قانونی بهطور میانگین سالانه بالغ بر هزار نفر بر اثر غرقشدگی جان خود را از دست میدهند که اغلب مربوط به فصل گرم سال است. غرقشدگیها به چند دسته تقسیم میشوند. یکی از مکانهایی که بیشترین قربانی را میگیرد، دریاست. بعد از آن رودخانهها هم افراد زیادی را قربانی میکنند؛ چراکه خانوادههای زیادی برای تفریح کنار رودخانهها میروند که برخی برای شنا وارد رودخانهها میشوند و برخی دیگر ناخواسته داخل آب میافتند. دریاچههای سدها و دریاچههای مصنوعی مرتبط با کشاورزی نیز جملگی موارد خطرناکی هستند.
یکی از دلایل غرقشدگیها شیرجههایی است که در دریاچهها زده میشود. همین شیرجهزدنها غالبا باعث اصابت ضربه به سر میشود و فرد دچار بیهوشی یا شکستگی مهرههای گردن شده و در نهایت جانش را از دست میدهد.
مورد دیگر اینکه برخی از افراد بهدلیل دمای آب در هنگام شیرجه زدن دچار شوکهای لحظهای میشوند و احتمال غرقشدگی آنها بیشتر میشود. نکته دیگر اینکه باید سعی شود از شناکردن در مناطقی که غریق نجات وجود ندارد، خودداری شود.
اما اگر با فردی که در حال غرقشدن است مواجه شدیم باید چه کار کنیم؟ اگر واقعا اصول و فنون نجات غریق را نمیدانید هرگز به او نزدیک نشوید چون ممکن است او با دست و پا زدن بیش از حد شما را نیز دچار آسیب یا غرقشدگی کند. بهترین کار این است که سعی کنید از چوب یا طنابی برای بیرونکشیدن فرد غریق استفاده کنید و اگر این وسایل در دسترس نیست به حالت زنجیره انسانی، چند نفر دست یکدیگر را بگیرید و به غریق نزدیک شوید تا او را نجات دهید. هر وقت که میخواهید به غریق نزدیک شوید، باید از سمت پشت نزدیک شوید تا در دید او نباشید و بتوانید به او امدادرسانی کنید. برخی رودخانهها ظاهر خوب و آرامی دارند اما وقتی وارد آنها شوید متوجه عمق آنها میشوید. گاهی هم وقتی کمی جلوتر میروید زیر پایتان خالی میشود. در برخی رودخانهها که در مناطق کوهستانی قرار دارد نیز گاهی شاهد گرداب هستیم که بسیار خطرناک است و اصلا جای مناسبی برای شنا نیست. بیشترین غریقها در مناطق خلوت و جاهایی که ناجیان غریق حضور ندارند، جان خود را از دست میدهند و در این مکانها احتمال نجات خیلی کم است. چون برای نجات جان فردی که غرق میشود، بین 3 تا 5دقیقه بیشتر فرصت باقی نیست و بعد از آن بهعلت کمبود اکسیژن دچار مرگ مغزی شده و برگشت و حیاتش بسیار سخت است. پس بهتر است اگر چنین حوادثی اتفاق افتاد پس از تماس با امدادگران، با تنفس مصنوعی دهانبهدهان و ماساژ و احیای قلبی، ریوی وقت را هدر ندهید.
چطور از غرقشدگی پیشگیری کنیم؟
در همینه زمینه :