سخت نگیر...

فاطمه عباسی

ایرانی‌ها ازجمله اقوامی هستند که در میان کشورهای دنیا به مهمان‌نوازی شهرت دارند. در گذشته هم یکی از مهم‌ترین سرگرمی‌های خانواده‌های ایرانی دید و بازدید از اقوام و آشنایان بود اما امروزه دید و بازدیدهای اقوام و دوستان و آشنایان در مقایسه با گذشته کمرنگ‌تر شده و گاهی این دیدارها به دید و بازدیدهای نوروزی محدود شده است. ضمن اینکه سرگرمی‌های دیگری جایگزین این سنت دیرینه شده و به همین علت به ندرت همه افراد خانواده و خویشاوندان در یک مهمانی بزرگ دور هم جمع می‌شوند و تازه اگر ردپایی از این مهمانی‌های خانوادگی وجود داشته باشد، اغلب بزرگ‌ترهای خانواده میزبان این مهمانی بزرگ هستند که همچنان به سنت‌های قدیمی و کهن پایبند هستند. جوان‌ترها حالا ماندن در خانه پای تلویزیون و دیدن برنامه «مهمانی» ایرج طهماسب و «دورهمی» مهران مدیری را به مهمانی رفتن و دورهم جمع شدن و دید و بازدید ترجیح می‌دهند. شاید یکی از علت‌های دوری ما از مهمانی‌ها(البته اگر کرونا را فاکتور بگیریم) این باشد که دیگر مانند سابق کسی قابلمه غذای خودش را به مهمانی نمی‌برد و وضعیت اقتصادی اجازه برگزاری مهمانی شام یا ناهار را به جوان‌ترها نمی‌دهد. اما این دو سال کرونایی به ما ثابت کرد که دورشدن از یکدیگر چقدر می‌تواند روی سلامت روانمان تأثیر بگذارد و بیماری‌هایی مانند افسردگی را به همراه بیاورد. شاید چاره‌اش این باشد که تجملات را کنار بگذاریم و مثل قدیم همه‌‌چیز را ساده برگزار کنیم.
امروز، 3آوریل، روز جهانی مهمانی است. شاید بد نباشد برای حفظ عنوان «کشور مهمان‌نواز» و برای حفظ روحیه خودمان، مهمانی رفتن و مهمانی گرفتن را از زندگی‌مان حذف نکنیم و دیدن دوست و آشنا را به سرگرمی‌های دیگر ترجیح دهیم.