تقویم / سالروز/ داستانی که پایانی نداشت

نادر ابراهیمی در 14فروردین‌۱۳۱۵ در تهران به دنیا آمد. نوشتن را از 16 سالگی آغاز کرد و درسال ۱۳۴۲ نخستین کتاب خود را با عنوان «خانه‌ای برای شب» به ‌چاپ رساند. علاوه ‌بر صدها مقاله‌ تحقیقی و نقد، بیش از 100 کتاب از او چاپ و منتشر شده است که شامل داستان بلند (رمان) و کوتاه، کتاب کودک و نوجوان، نمایشنامه، فیلمنامه و پژوهش در زمینه‌های گوناگون است. نادر ابراهیمی به‌معنای واقعی کلمه، یک مرد 
همه فن حریف بود. آنقدر در مشاغل متعدد و متفاوت فعالیت داشت که نمی‌توان همه‌ آنها را در قالب فهرستی به تفکیک توضیح داد. او کارهای سخت و دشواری مانند کارگری در یک چاپخانه یا کشاورزی یا کارهای فرهنگی چون مترجمی و ویراستاری، فیلمسازی مستند، خطاطی و نقاشی را نیز تجربه کرده است. ابراهیمی که از زندگی پرماجرایش لذت می‌برد، تصمیم گرفت زندگینامه خود را روایت کند. 2 کتاب‌ «ابن مشغله» و «ابوالمشاغل» شرح کاملی از زندگی و فعالیت‌های اوست. با این حال اغلب ما او را با کتاب‌ها و روایت‌های شاعرانه‌اش می‌شناسیم؛ آثاری سرشار از سادگی و صمیمیت، با نثری جذاب و پرشور. او در گفت‌وگویی با فصلنامه ادبیات داستانی در سال 74گفته بود: «داستان‌های من پایان ندارد؛ برای اینکه پایان بی‌معنی است. پایانی وجود ندارد. داستان نباید پایان داشته باشد. ادبیات داستانی یک پایه استوار اعتبارش در این است که در وجود مخاطب ادامه پیدا کند. ارزش مجنون در این است که همچنان عاشق بماند و در میان ما باشد. تمام شکوه و عظمت شخصیت‌های داستایوفسکی در این است که باز در خیابان‌های سراسر جهان راه بروند و نقشه قتل رباخواران را بکشند.»
نادر ابراهیمی در ۷۲سالگی پس از چندین سال دست‌وپنجه نرم کردن با بیماری ۱۶خرداد۱۳۸۷ درگذشت ولی برای همیشه در ذهن و قلب مخاطبانش زنده ماند.