یاد
کوتاه از شهید حسن طهرانی‌مقدم
نابغه‌ای که قدرت دفاعی کشور را مدیون او هستیم
کشور ما هیچ‌گاه آغازگر جنگی نبوده است و نیست اما وقتی جنگ به حریم خانه‌های مردم کشیده می‌شود، چاره‌ای جز دفاع نیست. اینجاست که مفهومی به نام قدرت دفاعی بومی و بازدارندگی دفاعی اهمیت پیدا می‌کند؛ قدرتی که همه اجزای آن در داخل کشورمان و بدون اتکا به خارجی‌ها پایه‌ریزی شد و در واقع باید گفت که طراحی و اجرای آن نیز بر اساس ژئوپلیتیک ایران اسلامی در منطقه غرب آسیا اجرایی شده است. این قدرت و بازدارندگی دفاعی که ما به جنبه موشکی آن اشاره کردیم مرهون زحمات و تلاش‌های یک نام است؛ سردار شهید حسن طهرانی‌مقدم. او یکی از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که نخستین جرقه‌های شکل‌گیری توپخانه سپاه را زد و توانست با یک آتشبار توپخانه ۱۵۵میلی‌متری کششی، یک توپخانه ۱۳۰میلی‌متری و یک آتشبار ۱۰۵میلی‌متری پرتغالی غنیمتی از بعثی‌ها در ۱۳۵۹ توپخانه سپاه را تشکیل داده و بعدها با استفاده از این توپخانه در لشکر امام حسین(ع) اصفهان مواضع دشمن بعثی را بمباران کند.
سردار سرلشکر سیدیحیی صفوی، فرمانده اسبق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در این خصوص می‌گوید که در ابتدای جنگ، سپاه تجهیزات سنگین عمده‌ای نداشت. شهید طهرانی‌مقدم با حدود ۱۶۵عراده توپی که در عملیات فتح‌المبین از عراقی‌ها به غنیمت گرفتیم، در عملیات بیت‌المقدس، توپخانه سپاه را راه‌اندازی و برای هر لشکر واحد توپخانه درست کرد. در اواسط جنگ و با توجه به نیاز سپاه در نبرد هوایی و به‌ویژه موشکی، بنابر تصمیم فرماندهی سپاه، شهید طهرانی‌مقدم به یگان موشکی سپاه رفت و مسئولیت این یگان را عهده‌دار شد. سردار حسن طهرانی‌مقدم و نیروهایش توانستند در ۲۱اسفندماه سال۱۳۶۳ نخستین موشک ایران را به کرکوک شلیک کنند. دومین موشک سپاه هم در بامداد روز ۲۳اسفندماه سال۱۳۶۴ به بانک ۱۸طبقه رافدین بغداد اصابت کرد و موشک بعدی در باشگاه افسران ارتش عراق در بغداد فرود آمد و حدود ۲۰۰نفر از فرماندهان عراقی را به هلاکت رساند. پس از صدور فرمان تاریخ امام(ره) مبنی بر تشکیل نیرو‌های سه‌گانه سپاه پاسداران، شهید طهرانی مقدم در سال۱۳۶۴ به‌عنوان فرمانده موشکی نیروی هوایی سپاه منصوب شد.
سردار سرتیپ پاسدار یعقوب زهدی، فرمانده توپخانه سپاه پاسداران در دوران دفاع‌مقدس و همرزم شهید طهرانی نقل می‌کند هنگامی که قرار شد در سال۱۳۶۴ نخستین موشک را خود برادران سپاه به سمت بغداد شلیک کنند، همراه با شهید طهرانی‌مقدم به سمت کرمانشاه رفتیم. مقدمات کار فراهم شد و باشگاه افسران بغداد را هدف گرفتیم. شهید مقدم پیشنهاد کرد اول دعای توسل بخوانیم و بعد از دعا گفت: «خدایا! ما نمی‌خواهیم مردم عراق را بکشیم. ما می‌خواهیم نظامیان را از بین ببریم که هم ما و هم عراقی‌ها را می‌کشند. خدایا! این موشک را به باشگاه افسران بزن». موشک شلیک شد و درست به باشگاه افسران برخورد کرد و موجب هلاکت تعداد قابل‌توجهی از افسران بعثی شد. من پیشانی شهید مقدم را بوسیدم و گفتم: به هدف خوردن موشک نتیجه اخلاص و پاکی تو بود.
مرکز اسناد و تحقیقات دفاع‌مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درباره کارشکنی لیبی در حوزه موشکی و همکاری با ایران می‌نویسد: در سال۱۳۶۵ کشور لیبی براساس توافق قبلی چندین فروند موشک اسکاد به همراه لانچر پرتاب به ایران فرستاد و قرار شد در پادگانی که از قبل تعیین‌شده بود کار آماده‌سازی موشک‌ها و سکوی پرتاب تحت‌نظر کارشناسان لیبیایی انجام شود اما یکباره خبر رسید که این کارشناسان بدون هماهنگی قبلی با ایرانی‌ها همراه با برخی قطعات حساس موشک‌ها به سفارت لیبی رفته‌اند و در واقع کار را معلق گذاشته‌اند. وقتی این خبر به گوش شهید طهرانی‌مقدم می‌رسد وی به همراه گروه کاری خود در کمتر از 2ماه موشک‌ها را عملیاتی کرده و آماده شلیک به مواضع عراقی‌ها می‌کند.
ازآنجا که موشک‌های «اسکاد» هزینه‌های زیادی داشتند و معمولا برای هدف قراردادن اهداف مهم و کاربردی استفاده می‌شدند، شهید طهرانی‌مقدم بر آن شد که با استفاده از ظرفیت‌های علمی داخلی به سمت ساخت موشکی با هزینه‌های پایین‌تر که بتواند اهداف نزدیک و کم‌اهمیت‌تر را هدف قرار دهد، حرکت کند. سرانجام وی موفق شد در سال۱۳۶۶ راکت «نازعات» را که برد آن بین ۸۰ تا ۱۵۰کیلومتر بود تولید کند. در واقع آنچه موجب موفقیت سردار شهید طهرانی‌مقدم در انجام اهداف و ماموریت‌های خویش بود، باور بر توانایی بر اساس تکیه‌بر دانش بومی و ظرفیت‌های علمی و صنعتی داخلی بود. با ساخت این موشک بومی فصل نوینی در پیشرفت صنعت و تکنولوژی نظامی ایران آغاز شد که تداوم آن را بعد از جنگ در ساخت و تولید انواع موشک‌های پیشرفته‌تر بومی همچون «شهاب ۳» با برد بیش از ۲۰۰۰ کیلومتر شاهد بودیم که بدین‌ترتیب زمینه برای افزایش قدرت بازدارندگی نظامی ایران در سطح منطقه و بین‌الملل و بالطبع افزایش قدرت و امنیت ملی ایران اسلامی ایجاد شد که همه اینها مرهون تلاش‌ها و ابتکارات علمی و دانش‌بنیان امثال سردار شهید حسن طهرانی‌مقدم‌هاست.
پایان جنگ، بهانه‌ای برای پایان تلاش‌ها و فعالیت‌های این مجاهد خستگی‌ناپذیر نبود؛ چراکه این شهید بزرگوار معتقد بود که سال‌ها وقت داریم تا در قبر بخوابیم. اکنون زمان استراحت نیست بلکه باید از فرصت‌ها به نحو احسن استفاده کنیم. با این تفکر و نگرش ارزشمند، وی با پایان جنگ وارد حوزه تحقیقات و توسعه فعالیت‌های موشکی سپاه شد و در سازمان جهاد خودکفایی سپاه، به‌عنوان مسئول مشغول به‌کار شد. ساخت چندین موشک در واحد موشکی سپاه تحت‌مدیریت او انجام شد و به همین‌خاطر برخی از همکارانش به او لقب «پدر موشکی ایران» را داده‌اند.
سرانجام سردار شهید حسن طهرانی‌مقدم در ۲۱آبان‌ماه سال۱۳۹۰ در پادگان امیرالمؤمنین(ع) شهرستان ملارد، حین ماموریت براثر انفجار زاغه مهمات به همراه تعدادی از همرزمانش به شهادت رسید.
