قدرتمندهای آسیب‌پذیر

فاطمه عباسی

پیش فرض همیشگی ما براساس باورهای گذشتگان مان این است که مردها قوی هستند و آسیب پذیری کمتری دارند، اما واقعیت این است که اغلب مردها فقط از نظر جسمانی قدرت بیشتری از زن‌ها دارند و همین مردان قوی گاهی از نظر روحی و روانی بسیار آسیب پذیر هستند. حالا دیگر ثابت شده که میزان بروز اختلالات روانی بین زنان و مردان تقریباً یکسان است. اما اینکه چرا آنقدر که باید به سلامت روان مردان پرداخته نشده، دلایل مختلفی دارد. اول اینکه مرد‌ها بر اثر آموزش و تربیت اشتباه یاد گرفته‌اند که احساسات خود را بیان نکنند. مثلا ساده‌ترین شکل ابراز ‌احساسات گریه‌کردن است، اما از آنجایی که از کودکی در گوش پسرها خوانده‌اند که «مرد گریه نمی‌کند»، اغلب مرد‌ها (مگر در شرایط بسیار خاص) گریه نمی‌کنند و احساساتشان را سرکوب می‌کنند. ضمن اینکه از نظر مردها، مراجعه به روانشناس یا روانپزشک نشانه ضعف و بیانگر ناتوانی است و به همین دلیل تعداد مردانی که به روان‌درمانگر مراجعه می‌کنند، معمولا از تعداد زنان کمتر است. این دلایل باعث شده تا سابقه اضطراب، افسردگی و آسیب‌های روحی برطرف نشده در گذشته مردان، روی کیفیت رابطه آنها با همسر و فرزندان اثرگذار باشد. در 2سال اخیر کرونا و مشکلات اقتصادی، فشار مضاعفی برای مردان به همراه داشته و رکود کسب‌وکار‌ها و ماندن در خانه باعث شده تا مرد‌ها بیش از هر زمانی کلافه و خسته شوند. این ها در کنار هزار و یک مسئله دیگر در ماه‌های اخیر سبب شده تا مردها، کج‌خلق‌تر از همیشه باشند. آنطور که روانشناسان می‌گویند: انزوا، نگرانی‌های مالی و درآمدی، نگرانی های شغلی و کاری، نگرانی در مورد آینده فرزندان، نگرانی در مورد شریک زندگی و احساس گناه در مورد احساسات خود از جمله نگرانی‌های اصلی شناسایی شده در مردان و پدران است و این امر به آن معناست که به‌طور خاص، مردان و پدران امروزی برای سلامت روان خود نیاز به کمک بیشتری دارند. راه‌حل چیست؟ مسلماً هر یک از ما به‌عنوان عضوی از جامعه وظیفه داریم تا کلیشه‌های جنسیتی را از بین ببریم و صحبت کردن درباره سلامت‌روان مردان و پدران را رواج بدهیم و به رسمیت بشناسیم تا در نتیجه آن، از هر نظر فرزندان و خانواده‌های سالم‌تری داشته باشیم.