مخمصه

بهروز رسایلی

بدون اغراق باید گفت در 2دهه گذشته، حساسیت بازی پرسپولیس و سپاهان کمتر از داربی تهران نبوده است. با آغاز لیگ برتر و تزریق پول به سپاهان، این باشگاه به یکی از قطب‌های فوتبال ایران تبدیل شد و در این میان به‌ویژه تقابل طلایی‌پوشان با پرسپولیس اهمیت مضاعفی پیدا کرد؛ تا آنجا که به این مسابقه لقب «ال‌کلاسیکو» داده شد. این مقدمه لازم بود تا روشن شود در شرایط عادی هم شکست سپاهان برابر پرسپولیس برای کادرفنی این تیم یک نمره منفی بزرگ به شمار می‌آمد، چه برسد به اینکه چنین باختی، پنجمین شکست فصل طلایی‌پوشان باشد. در نتیجه عجیب نیست که حالا محرم نویدکیا در کانون انتقادات جدی قرار گرفته باشد؛ فضایی که شاید از ابتدای کار او در سپاهان «بی‌سابقه» بوده است.

  41درصد شکست
باورکردنی نیست، اما سپاهان در 41درصد مسابقات این فصلش شکست خورده است. امروز طلایی‌پوشان 4باخت در جدول دارند، اما در حقیقت آنها 5بار برابر رقبا زانو زده‌اند. غیر از پرسپولیس، استقلال، پیکان و ذوب‌آهن، اتفاقا بدترین باخت فصل سپاهان با نتیجه 4 بر یک برابر گل‌گهر سیرجان رقم خورد، اما با خوش‌شانسی محض نویدکیا کمیته انضباطی نتیجه آن مسابقه را 3 بر صفر به‌سود تیم اصفهانی اعلام کرد؛ آن هم درحالی‌که بازیکن غیرمجاز گل‌گهر فقط در چند دقیقه پایانی راهی زمین شده بود. از نظر فوتبالی اما او 5بازی از 12مسابقه این فصل را باخته و چنین عملکردی از یک مدعی قهرمانی قابل‌قبول نیست. بیانیه رسمی باشگاه، عذرخواهی آنها از هواداران و قول‌شان برای بررسی عملکرد تیم، به وضوح نشان می‌دهد سپاهانی‌ها هم از این شرایط خرسند نیستند.

  با این همه ستاره؟
آنچه باعث افزایش فشارها روی محرم نویدکیا می‌شود، تیم پرمهره‌ای است که سپاهان در اختیار دارد. نفراتی در این تیم توپ می‌زنند که هر باشگاهی آرزو داشت می‌توانست آنها را جذب کند. محمدرضا حسینی، امید نورافکن، سروش رفیعی، فرشاد احمدزاده، شهریار مغانلو، سجاد شهباززاده، دانیال اسماعیلی‌فرد، مسعود ریگی و... واقعا بازیکنان بدی نیستند. اینکه نویدکیا با چنین فهرستی مدام در مقابل تیم‌های مختلف شکست می‌خورد، طبیعتا بحث‌برانگیز است. حتی اگر بپذیریم تیم او فوتبال خوبی بازی می‌کند، باز عدم‌نتیجه‌گیری با چنین ستاره‌هایی قابل‌قبول نیست. همچنین به‌نظر می‌رسد شکست‌های پیاپی سپاهان باعث شده بازیکنان این تیم اعتماد به نفس خود را از دست بدهند، چه اینکه در دقایق پایانی بازی با پرسپولیس عملا شاهد تحرک جدی از طلایی‌پوشان برای جبران نتیجه نبودیم.

  تصمیمات عجیب
سپاهان چه در مسابقه با پرسپولیس و چه مقابل استقلال موقعیت‌های خوبی برای گلزنی داشت، اما بازیکنان این تیم به شکلی ناشیانه توپ را به در و دیوار می‌کوبیدند. اینها شاید خیلی تقصیر مربی نباشد، اما عملکرد نویدکیا و تصمیمات فنی خود او هم قابل تامل بوده است. به‌عنوان مثال محرم دیدار با پرسپولیس را در شرایطی شروع کرد که یاسین سلمانی را در اختیار نداشت و شهریار مغانلو و سجاد شهباززاده را هم روی نیمکت نشانده بود. طبیعتا اگر یکی از این دو نفر فیکس می‌شد و خلعتبری 38ساله به‌عنوان بازیکن تعویضی در دقایق پایانی مورد استفاده قرار می‌گرفت بهتر بود. نویدکیا در بازی با استقلال هم مغانلو را در ترکیب اصلی قرار نداده بود که تصمیم عجیبی به‌نظر می‌رسید. یادتان باشد سپاهان برای جذب شهریار هزینه و تلاش زیادی داشت. اینکه او در چنین مسابقاتی مورد استفاده قرار نگیرد، یا نشان می‌دهد خرید مغانلو اشتباه بوده یا حکایت از آن دارد که کادرفنی قادر به استفاده صحیح از این بازیکن نیست. به علاوه مشکلات دفاعی سپاهان را هم نباید از یاد ببریم. این تیم روی معدود حملات رقبا بسیار آسیب‌پذیر است و در چنین شرایطی، رسیدن به‌عنوان قهرمانی میسر نخواهد بود.