روح هنری در نوازندگی جوانان نیست

هادی منتظری معتقد است که جشنواره موسیقی جوان سالی یک‌بار برای هنر موسیقی کافی نیست. این جشنواره در تشویق جوانان بی‌تأثیر نیست اما مشکل موسیقی با برگزاری این جشنواره‌ها حل نخواهد شد. هادی منتظری، نوازنده پیشکسوت کمانچه که طی دوره‌های مختلف داوری جشنواره ملی موسیقی جوان را برعهده داشته، می‌گوید: «زمانی که من کمانچه دستم گرفتم فقط استادان داوود گنجه‌ای، محمد مقدسی، درویش رضا منظمی و کامران داروغه بودند و به‌عنوان نوازنده کمانچه فعالیت می‌کردند. بعدها من، کیهان کلهر، سعید فرج پوری، اردشیر کامکار و... آمدیم و شاگردانی تربیت کردیم. امروزه تعداد کمانچه‌نوازان خیلی بیشتر شده که این افزایش نوازنده‌ها محصول همین جشنواره‌هاست».این داور بخش کمانچه پانزدهمین جشنواره موسیقی جوان درباره سطح کیفی نوازندگی کمانچه‌نوازان جوان توضیح می‌دهد:«کیفیت نوازندگی‌ها بالا رفته اما در هنر مشرق‌زمین ما چیزی فراتر از تکنیک داریم که آن روح هنری است که باید در کار هنرمند جریان داشته باشد که ما آن روح هنری را در کار جوانان کم داریم که بایستی در این زمینه از استادان استفاده کنند». منتظری با بیان اینکه برگزاری جشنواره موسیقی جوان سالی یک‌بار برای هنر موسیقی کافی نیست، ادامه می‌دهد:«جشنواره موسیقی جوان در تشویق جوانان بی‌تأثیر نیست اما مشکل موسیقی با برگزاری این جشنواره‌ها حل نخواهد شد. اگر قرار است کاری شود باید کارستان شود باید صدا‌و‌سیما سازها را نشان دهند و یک شبکه به موسیقی و البته همه هنرها اختصاص داده شود و موسیقی را آموزش دهند. بر این اساس برگزاری جشنواره موسیقی جوان به تنهایی کافی نیست. اینکه بچه‌ها بیایند جشنواره و برنده بشوند و بعد به تاریخ بپیوندند این علاج درد نیست؛کار باید ریشه‌ای حل شود. بایستی برای آنان فضای کار مهیا شود؛ فضایی که به هنرشان بپردازند و موانع از سرراهشان کنار گذاشته شود». منتظری با انتقاد از فضای موسیقی در جامعه کنونی می‌گوید:«بدنه موسیقی این مملکت مریض و زخم‌آلود است. به‌نظر من که ویروسی شده و این ویروس باید کشته شود. در همه جای دنیا هنرمندان موسیقی سنتی جایگاه ویژه‌ای دارند حتی در کشورهایی چون چین و ژاپن؛ چرا که آنها بر این باورند که هنرمندان موسیقی سنتی حافظان فرهنگ و سنت هستند ولی در کشور ما همه نگاه‌ها معطوف موسیقی پاپ شده است. البته من مخالف این سبک نیستم؛ چرا که بایستی در هر جامعه‌ای انواعی از موسیقی رواج داشته باشد اما اینکه نوازندگان موسیقی دستگاهی ایران در جایگاه پایین‌تری قرار گرفته‌اند جای تأسف است».