سبقت مرگ ازاعتبارات در «رشیدآباد»

هیوا محمدپور| دیواندره – خبرنگار: 

رشیدآباد در3 کیلومتری دیواندره قرار دارد. این روستا 610 خانوار و 1860 نفر جمعیت دارد وبه دلیل نزدیک بودن به شهر، مهاجرپذیر است. به همین دلیل اهالی این روستا از مشکلات بسیاری به دلیل نا همخوانی امکانات با جمعیت رنج می‌برند. 


بیان مشکلات اززبان اهالی

یکی از اهالی روستا می‎گوید: اجداد ما درزمین‌های کشاورزی که امروز در دست ماست، کشت و زرع کرده‌اند، اما امروز منابع طبیعی ادعای مالکیت آن را دارد و بر اساس نقشه 50 سال گذشته درمورد آن تصمیم می‌گیرد. اگر این زمین‌ها زمانی مرتع هم بوده باشد در چند سال اخیر تغییر کاربری نداده است و نباید هر روز به سبب چنین موضوعی کشاورزان را راهی دادگاه کنند.

«خالد امامی» ادامه می‌دهد: روستا روی جاده ترددی شمال غرب به جنوب احداث شده است. یک طرف جاده منازل مسکونی و طرف دیگر قبرستان و زمین‌های کشاورزی است. مردم مجبورند هر روز از این جاده پرتردد برای دسترسی به زمین‌هایشان عبور کنند. طبق آماری که در دست داریم به‌دلیل نبود زیرگذر در این مسیر تا حالا 30 نفر فوت، 3 نفر قطع عضو و ده‌ها نفر مجروح شده‌اند.
وی می‎افزاید: قول‌هایی در مورد ساخت زیر گذر در مسیر ورودی روستا به مردم می‌دهند و می‌گویند این مسیر را هنگام ساخت بزرگراه میاندوآب به کرمانشاه می‌سازیم، اما واقعا معلوم نیست کی این اتفاق می‌افتد.


خودیاری اهالی برای همه ممکن نیست

یکی دیگر از اهالی روستا به نبود مکان‌های ورزشی اشاره می‎کند و می‎گوید: 2 هزار نفر جمعیت داریم، اما نه تنها یک زمین خاکی فوتبال نداریم، بلکه روستا فاقد هر گونه سالن ورزشی  است. این رویه باعث شده جوانان مجبورشوند برای ورزش  به شهر مراجعه کنند. برخی از جوانان هم به دلیل هزینه‎ها  دنبال ورزش نمی‌روند.«آزاد مرادی» ادامه می‌دهد: 21 خودروی مسافربر شخصی داریم که در داخل شهر دیواندره مسیر مناسبی برای توقف ندارند و مردم روستا با آژانس به روستا بر می‎گردند. هیچ ارگانی هم برکرایه خودرو‌ها نظارت نمی‌کند.

وی می‎افزاید: ‌در کل باید گفت به‌رغم نزدیکی به مرکز شهرستان هیچ توجهی به رشیدآباد نشده ، ورودی آن فاقد روشنایی است ورانندگان ممکن است با تغییر مسیر دچار سانحه شوند.
مرادی بیان می‎کند: گاهی نیز شورا و دهیاری از مردم خودیاری می‎خواهند که این درست نیست، چون مردم این روستا بیشتر مهاجر و زیرپوشش برخی نهادهای حمایتی هستند. واقعا به‎جا نیست از فردی که خود از دولت کمک می‌گیرد درخواست خودیاری کرد. 

این جوان تحصیل‌کرده تصریح می‎کند: هفته‌ای یک بار پزشک عمومی به خانه بهداشت روستا می‌آید که فرصت معاینه این جمعیت را ندارد. خانه بهداشت روستا سه پرسنل دارد که حتی اجازه تزریق آمپول را هم ندارند، بنابراین مردم روستا برای تزریقات باید به شهر بروند.
وی می‎افزاید: یکی از نکات مثبت روستا این است که بیشترساختمان‌ها بازسازی و مقاوم‌سازی شده است ، اما مشکل معابر خاکی پا بر جا‌ست و در مواقع بارندگی، عبور و مرور در آن بسیار سخت است. 
 

نیاز به سپتیک تانک

عضو شورای روستای رشیدآباد می‌گوید: درآمد اصلی بخش قدیمی مردم روستا کشاورزی است و تعداد انگشت‌شماری دامداری می‌کنند، مابقی مردم مهاجرند و در شهر کسب درآمد می‌کنند و جوانان هم برای کار به شهرهای بزرگ می‌روند. 
«زاهد شامحمدی»ادامه می‌دهد: به دلیل ارزان بودن زمین‌های مسکونی، پایین بودن هزینه مجوز ساخت، تسهیلات ارزان و نزدیکی به شهر دیواندره،جمعیت روستا افزایش چشمگیری داشته است. انتظار داریم اعتبارات بیشتری برای رفع مشکلات به روستا تخصیص داده شود.

وی می‎افزاید: فاضلاب خروجی روستا به پایین منازل مسکونی هدایت و در طبیعت رها می‌شود. از این رو نیاز اساسی به سپتیک تانک داریم. برای جلوگیری از خطرات زیست محیطی این اتفاق باید هرچه زودتر بیفتد. طرح هادی روستا در 3 فاز قرار بود به اتمام برسد که تنها 600 متر فاز اول آن اجرا و مابقی رها شده است.
شامحمدی بیان می‎کند: در بخشی از زمین‌های روستا بنیاد مسکن بخشنامه بلامانع بودن ساخت‌وارائه پایان کار و تسهیلات را صادر کرده است، اما امروز ثبت اسناد از دادن سند به  مالکان امتناع می‌ورزد و اعلام می‌کند مالکیت این زمین‌ها با دولت است و باید هزینه زمین به نرخ روز پرداخت شود.


مشکلات اجرای طرح انتقال گاز

به گفته این عضو شورا که عضو شورای بخش مرکزی نیزهست، یکی از مشکلاتی که اخیرا دامن‌گیر کشاورزان این روستا و  روستاهای اطراف شده است، اجرای طرح انتقال گاز است، زیرا پیمانکار برای لوله‌گذاری، زمین‌های کشاورزان را که گندم در آنها کشت شده تخریب می‎کند، ولی ضمانت کتبی مبنی بر جبران خسارات نمی‌دهد.  قول شفاهی جبران خسارت هم خیال ما را راحت نمی‌کند. امیدواریم مسئولان این موضوع را پیگیری کنند.
وی تصریح می‎کند: در افزایش محدوده علاوه بر اینکه درصدی برای دهیاری در نظر گرفته نمی‌شود، بلکه لکه‌های فضای سبز و فضاهای فرهنگی و آموزشی را هم در نظر نمی‌گیرند و درنهایت دهیاری باید اصلاح معابر را انجام دهد.


قصه همیشگی کمبود اعتبارات 

دهیار روستای رشید آباد با اشاره به کمبود اعتبارات می‌گوید: جمعیت این روستا به دلیل نزدیک بودن به شهر هر روز در حال افزایش است و اعتباراتی که برای پروژه‌های عمرانی به این روستا می‌رسد، جوابگوی نیازهای آن نیست.
«خدارحم قادری» ادامه می‌دهد: از سال 83 دهیاری شروع به فعالیت کرده است، اما نتوانسته‌ایم به‌طور جامع تمام روستا را تحت پوشش کارهای عمرانی قرار دهیم و هر سال فقط گوشه‌ای از کار عمرانی را انجام داده‌ایم. به همین دلیل مردم همیشه معترض هستند که چرا در مسیری فعالیت عمرانی انجام و در مسیری دیگر رها می‌شود.

وی می‎افزاید: ازشروع فعالیت دهیاری به‌صورت منظم ماشین حمل زباله اجاره و زباله‎ها داخل روستا جمع‎آوری می‎شود.مقدار 1700 متر از خیابان‎ها هم شن‎ریزی و 500 متر در ورودی روستا سنگ‌فرش و جدول‎گذاری شده است.
قادری بیان می‎کند: بهدلیل کمبود آب شرب و انتقال یک خط لوله آب از دیواندره به رشیدآباد به کمک مردم روستا با هدایت آب‎های سطحی 4 کیلومتر خط انتقال آب شرب را   لوله گذاری   کردیم.

دهیار روستای رشیدآباد اظهار می‎کند:امسال پیگیر ادامه طرح هادی،  ایجاد زمین فوتبال و  زیر گذار در ورودی روستا هستیم. با افزایش جمعیت، روستا نیازمند مسجد بزرگ تری است. قرار است  ساختمان مسجد را توسعه دهیم.
به گفته این دهیار، یک قطعه زمین هزار متری با کاربری آموزشی وجود دارد که    از خیران درخواست داریم  به ساخت مدرسه همت کنند و یادگاری از خود در این روستای محروم به‌جا بگذارند. 
قادری تصریح می‎کند: برای اضافه شدن محدوده روستا هیچ استعلامی از شورا و دهیار     نمی‌شود، بعد از الحاق هم متولیان وظایف خود را انجام نمی‌دهند و ایرادها  را هم به حساب دهیاری می‌گذارند.