آغاز هیجان برای مأموریت لوسی

درست در روزهایی که چینی‌ها با پرتاب فضاپیمایی سرنشین‌دار به سمت ایستگاه فضایی در حال تکمیل‌شان، بیشتر اخبار حوزه فضا را به‌خود اختصاص داده بودند، ناسا هم با یک پرتاب موفق، ماموریتی جالب و علمی را در اعماق منظومه شمسی آغاز کرد. در همین راستا، یک فضاپیمای ناسا به نام «لوسی» در تلاشی 12ساله برای اکتشاف بیشتر از منظومه شمسی به آسمان پرتاب شد. این فضاپیما قرار است به بررسی سیارک‌هایی بپردازد که در مدار مشتری قرار دارند. به گزارش روزنامه گاردین، لوسی با طی مسافت نزدیک به 6میلیارد و ۳۰۰میلیون کیلومتر در کل به بررسی 7سیارک خواهد پرداخت. موشک اطلس5 وظیفه حمل این فضاپیما را تا مدار بر عهده داشت. بسیاری از کارشناسان و اخترشناسان اکنون در انتظار آن هستند که این فضاپیما هر‌چه زودتر در شرایطی قرار بگیرد که بتواند تصاویر مناسبی را به زمین مخابره کند.

تروژان‌ها
لوسی نام فضاپیمایی است که نامش از یک فسیل مشهور آفریقایی گرفته شده؛ فسیلی که اطلاعات زیادی درباره تکامل گونه دارد. این فضاپیما یک ویژگی برتر نسبت به سایرین دارد و آن کارکردش با انرژی خورشید است. بدین‌ترتیب باید گفت که لوسی نخستین فضاپیما با انرژی خورشید است که می‌خواهد تا این اندازه از خورشید فاصله بگیرد. گفته شده که سیارک‌‌های اسرارآمیز مورد نظر که در میان انبوهی از تروژان‌های اطراف مشتری قرار دارند، بقایای بکر تشکیل سیاره‌ها محسوب می‌شوند. تروژان‌ اصطلاحی است که به میلیون‌ها سیارک مدار مشتری اطلاق می‌شود. اخترشناسان تاکنون حدود 7هزار تروژان را شناسایی کرده‌اند.

مأموریت هیجان‌انگیز
روبرت کابانا، سرپرست عملیات ناسا پس از این پرتاب گفت: «من فقط خوشحالم. این جالب‌ترین ماموریت ما خواهد بود.» هزینه این ماموریت برای ناسا، بالغ بر ۹۸۱میلیون دلار برآورد شده است؛ ماموریتی که در نوع خود نخستین محسوب می‌شود. «هال له‌ویسون» محقق اصلی ماموریت ناسا می‌گوید: «آنچه که تروژان‌ها را در این مدار نگه داشته، نیروی گرانشی مشتری و خورشید است. اگر در مراحل اولیه تشکیل منظومه شمسی جرمی را در آنجا قرار می‌دادید، برای همیشه پایدار می‌ماند. به همین دلیل این اجرام، واقعا فسیل‌هایی هستند که سیاره‌ها از آنها تشکیل شده‌اند.»

برنامه لوسی
لوسی که از 2بال بزرگ خورشیدی مدور استفاده می‌کند، 5سیارک را در گروه اصلی تروژان‌ها در اواخر دهه2020 تعقیب می‌کند. سپس فضاپیما برای کمک گرانشی دیگر در سال2030 به سمت زمین حرکت می‌کند که این موضوع سفینه را به خوشه تروژان منتقل می‌کند؛ جایی که از 2 هدف نهایی در 2033 عبور خواهد کرد. «آیا کوه در آنها وجود دارد؟ دره؟ چاله؟ چه‌کسی می‌داند؟» هال ویور از دانشگاه جان هاپکینز، مسئول دوربین سیاه و سفید لوسی می‌گوید: «مطمئن هستم که شگفت‌زده خواهیم شد. اما ما به‌سختی می‌توانیم منتظر بمانیم تا ببینیم، تصاویر این فسیل‌ها از شکل‌گیری منظومه شمسی چه چیزی را فاش خواهد کرد.»

توپ بیلیارد
از سوی دیگر دکتر «کارلی هاوت» از دانشمندان این ماموریت، گفت: «اگر این سیارک‌ها از جنس موادی باشند که در محیط خیلی دورتری در کمربند کویپر می‌بینیم، معنی‌اش این است که امکان دارد در آن فاصله شکل گرفته و بعد در مقطعی زمانی به سمت نواحی درونی‌تر منظومه کشیده شده باشند.» او در این خصوص به بی‌بی‌سی‌نیوز گفته است: «این ماموریت محکی برای مدل‌های ما خواهد بود. ما نظریه‌ای داریم مبنی بر اینکه در اوایل تشکیل منظومه شمسی اجرام مانند توپ بیلیارد جابه‌جا شده‌اند؛ به‌گونه‌ای که برخی در اثر کنش‌های گرانشی به نواحی بیرونی‌تر رفته و برخی به نواحی درونی‌تر کشیده شده‌اند. شواهد به این نظریه اشاره دارد، اما با این ماموریت خواهیم دید که نظریه ما درست است یا خیر.»

شکل‌گرفتن برنامه لوسی
در روز ۲۸آگوست سال۲۰۲۰، ناسا اعلام کرد که تصمیم اصلی خود را برای مونتاژ و آزمایش فضاپیمای لوسی و ابزارهای آن اتخاذ کرده ‌است. ابزارهای فضاپیما، ۲۶اکتبر وارد شدند. در ۳۰ژوئیه۲۰۲۱، فضاپیما برای آماده‌سازی پرتاب با هواپیمای ترابریC-17  به فلوریدا منتقل شد و لوسی در ۳۰سپتامبر۲۰۲۱ روی موشک پرتاب‌کننده قرار گرفت. پنجره پرتاب ۲۳روزه لوسی در روز شانزدهم اکتبر برای پرتاب باز و سرانجام این ماموریت اکتشافی بزرگ آغاز شد. همچنین باید به این نکته اشاره کرد که لوسی، سیزدهمین ماموریت در برنامه اکتشاف ناسا‌ست. این فضاپیما را شرکت لاکهید مارتین ساخته که وزنش در زمان پرتاب 1500کیلوگرم بوده است. طول کلی این فضاپیما 13متر است و هر بال خورشیدی آن نیز 6متر طول دارد.