فراتر از ‌رؤیا

تیم ملی فوتبال زنان قبل از اینکه به ازبکستان برسد و بازی‌های مقدماتی جام ملت‌های آسیا را آغاز کند به پیروزی رسید؛ در لحظه‌هایی که بازیکنان کت‌وشلوارهای نوک‌مدادی را به تن کردند و جلوی‌دوربین‌ها ژست گرفتند یا وقتی که از پله‌های هواپیمای اختصاصی بالا رفتند برنده بودند. تیم ملی فوتبال زنان 2 سال تعطیل بود و تا 6ماه پیش وجود خارجی نداشت و حتی حذف از رده‌بندی فیفا را هم تجربه کرد. تا قبل از روزهای آخر اردیبهشت که نخستین اردو تشکیل شود، تنها آرزوی بازیکنان این بود که برای یک‌بار دیگر با پیراهن تیم ملی وارد زمین چمن شوند اما در این چند‌ماه گذشته آنها چیزهایی را تجربه کرده‌اند که حتی تصور کردنشان هم محال بود. انتقادات از فدراسیون شهاب‌الدین عزیزی‌خادم کم نیست اما از زمانی که او مدیریت فدراسیون را به‌دست گرفته، نگاه ویژه‌ای به زنان شده است. شاید این توجه از نظر بعضی‌ها جنبه تبلیغاتی داشته باشد اما هر چه باشد به نفع زنان شده است، چه زنان فوتبالیست و چه زنان رشته‌های دیگر.
تیم‌ملی برای حضور در مسابقات مقدماتی جام ملت‌های آسیا از روزهای آخر اردیبهشت تا روزهای آخر شهریور در اردوهای پیوسته بود. در این چند‌ماه تیم‌ملی 4بازی دوستانه انجام داد، در اردوها بازیکنان لباس‌های یک‌شکل به تن کردند، محل اقامتشان هتل بود، غذای تیم بهترین غذایی بود که در همه سال‌ها در اردوها خورده بودند، موقع اعزام به ازبکستان محل برگزاری مسابقات لباس رسمی یک‌شکل پوشیدند، با پرواز اختصاصی از تهران به تاشکند رفتند، پروازی که از خلبان تا خدمه همه زن بودند تا کار ویژه‌ای که شده بود بیشتر به چشم بیاید و حالا عزیزی‌خادم از تلاش برای برابر شدن دستمزد زنان و مردان می‌گوید. شاید مورد آخر تا سال‌ها شدنی نباشد که در کشورهای بزرگ هم هنوز این اتفاق نیفتاده است، اما همه موارد قبل خواسته ابتدایی زنان در همه رشته‌هاست که کمتر کسی به آنها توجه کرده و حتی مطالبه کرده است. شاید فدراسیون عزیزی‌خادم برای تبلیغات، بیشتر از هر فدراسیون دیگری به زنان توجه می‌کند اما نمی‌شود پیامدهای مثبتی را که برای زنان دارد، ندید. قبل از تیم فوتبال، تیم ملی هندبال به مسابقات آسیایی اعزام شد. بعد از انتشار عکس‌های تیم ملی فوتبال با لباس رسمی یکی از سؤالات زنان این بود چرا هندبالیست‌ها لباس رسمی یکدست نداشتند. چرا؟ این چراهاست که می‌تواند زنان را به خواسته‌های اولیه برساند و مقدمه پیشرفت‌شان شود. برای هندبالیست‌ها مهم‌ترین اتفاق حضور در مسابقه بود و حتی دغدغه این را نداشتند که چرا بازی تدارکاتی انجام نداده‌اند. تیمی که رفتن به مسابقه برایش آرزو است، پوشیدن لباس یکدست و داشتن پرواز اختصاصی چه اهمیتی برایش دارد؟
کاری که فدراسیون فوتبال انجام داد، بعید است با پسند فدراسیون‌های دیگر روبه‌رو شده باشد. به هرحال توجه با هزینه همراه است اما فدراسیون فوتبال راه کم کردن هزینه‌ها را هم بلد است. در چند دهه گذشته دغدغه ورزش زنان دیده نشدن است اما فضای مجازی در چند سال اخیر بیشترین کمک را به آنها کرده است. در دو سه روز گذشته عکس‌های تیم ملی فوتبال فضای مجازی، خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری را تحت‌تأثیر خودش قرار داد. تعریف‌هایی که از لباس‌های دختران شد یا تمجیدی که از شرکت هواپیمایی کردند، هر تولیدکننده و صاحب صنعتی را ترغیب می‌کند که دیده شوند، فقط نیاز است مدیریت‌های فدراسیون‌ها از این موقعیت‌ها استفاده کنند. در این دیده شدن نمی‌شود نقش مریم ایراندوست، سرمربی تیم ملی را هم نادیده گرفت. او چه زمانی که در ملوان مربیگری می‌کرد و چه حالا که سرمربی تیم ملی است، بلد است که چطور و چه موقع فعالیت‌های تیمش را به تصویر بکشد و از مزایای فضای مجازی استفاده کند. شاید بخشی از داشته‌های تیم را هم باید به حضور او در تیم ملی ربط داد؛ پافشاری سر اینکه نگاه فدراسیون باید به زنان و مردان برابر باشد.
در تیم زنان هم ایراد کم نیست و این تیم شاید مسائل حاشیه‌ای هم داشته باشد اما مهم مسیری است که آغاز شده. در همه این سال‌ها در فدراسیون‌هایی مثل والیبال، فوتبال و... پول کم نبوده اما مهم توجهی است که باید به زنان می‌شده و از آنها دریغ شده است. تیم ملی فوتبال با بنگلادش و اردن 2 بازی در مقدماتی آسیا دارد و می‌شود انتظار بازی‌های متفاوتی از تیم داشت. بازی‌های دوستانه روی کیفیت بازی آنها تأثیر مثبت گذاشته است اما بازیکنان برای این دو بازی، صدرنشینی و صعود به جمع 12تیم جام ملت‌های آسیا بیشتر از هر زمان دیگری انگیزه دارند. آنها در حدی که حقشان هست و انتظارش را داشته‌اند، احترام دیده‌اند و برای جبران این احترام و دیده شدن بیشتر، بیش از توانشان بازی می‌کنند. ایراندوست و بازیکنان وعده روزها و نتایج خوبی را داده‌اند.

  برنامه بازی‌های ایران:
   ایران- بنگلادش؛ سه‌شنبه 30شهریور/ ساعت 15:30
    ایران - اردن؛ شنبه 3مهر / ساعت 15:30