تهران من/ عمارت اقامت

سارا کریمان

 بوتیک هتل پدیده‌ای نسبتا نوظهور است که حوالی سال‌های 1980در آمریکا و متعاقبا اروپا تاسیس و فراگیر شد. چنانکه تا‌کنون تعریف دقیقی از ویژگی‌های آن‌­که قابل تعمیم باشد وجود ندارد و نسبت به شرایط بومی منعطف به‌نظر می‌رسد. با وجود این بوتیک هتل‌ها به لحاظ مقیاس 10تا 100اتاق دارند، غالبا در مرکز شهر در خانه یا بافت تاریخی واقع می‌شوند و از لحاظ طراحی متکی بر تمایز و رعایت مضاعف اصول زیبایی‌شناسی و هنری هستند، به‌طوری که به‌مراتب شیک‌تر از هتل‌های معمولی و زنجیره‌ای به‌نظر می‌رسند. بوتیک هتل‌ها بر مبنای ایده القای تجربه حسی تأثیر‌گذار به مسافر پایه‌­ریزی شده‌اند چیزی علاوه بر آنچه در هتل‌های عادی مدنظر است که بیشتر راحتی و امکانات متعدد اقامتی را پیگیری می‌کنند. طراحی بوتیک هتل‌ها معمولا بسیار هنرمندانه است و همنشینی سبک‌های مدرن و مینیمال در طراحی داخلی بر بستر تاریخی حالتی دلپذیر به فضا می‌دهد، اصل کاربست طراحی هنرمندانه و استفاده از آثار هنری متعدد در بوتیک هتل‌ها منجر به یگانگی و انحصار آنها می‌شود که این برخلاف نظام هتل‌های زنجیره‌ای است که از رنگ‌های سازمانی یا الگوهای بصری تکرار‌شونده در تثبیت هویت بصری خود استفاده می‌کنند. در بوتیک هتل‌ها تلاش می‌شود تا اتاق‌ها نیز هر کدام فضایی متفاوت داشته باشند تا علاوه بر زیبا و فاخر بودن، انس و التذاذ از فضا را هم در مخاطب ایجاد کنند. از دیگر ویژگی‌های بوتیک هتل تأکید و تمرکز روی منوی غذا و بخش رستوران است که تأکید روی تفاوت و یگانگی در اینجا نیز به‌شدت به‌نظر می‌آید. در ایران هم با اندکی تأخیر جنبش تاسیس بوتیک هتل‌ها بیش از یک دهه است به‌وجود آمده است. ویژگی‌های تاریخی، فرهنگی شهرهای ایران که در معماری عمارت‌هایش نیز تجلی می‌یابد فرصتی درخشان برای بروز خلاقانه‌ این دسته از هتل‌ها را فراهم کرد. گونه‌ بومی شده و داخلی بوتیک هتل‌ها در دل خانه‌ها و بافت‌های تاریخی شکل گرفت و تجربه‌ای مغتنم برای اقامت در فضایی تاریخی و هنری به‌وجود آورد. در تهران نیز بوتیک هتل شدن سرنوشت مبارکی بود که نصیب خانه‌های تاریخی شد و این گزینه به یکی از مقبول‌ترین مقاصد در طرح تغییر کاربری خانه‌های تاریخی مبدل گشت. طراحی بوتیک هتل در خانه‌های تاریخی مزیت‌های بسیاری دارد که حفظ بنا و نمایش بخشی از تاریخ هنر و معماری به گردشگران خصوصا خارجی از مهم‌ترین آنهاست. در بوتیک هتل‌ها بسته‌هایی از فرهنگ، هنر و آداب در قامتی امروزی به مخاطب ارائه می‌شود که علاوه بر حفظ و حیات طبیعی آنها، ناخواسته به مهمانان و مسافران هم معرفی می‌شود. استقرار بوتیک هتل‌ها در خانه‌های تاریخی ظرفیت‌ها و محدودیت‌هایی را به همراه دارد که موجب ایجاد فضاهایی متمایز است. در بوتیک هتل‌ها علاوه بر کارکرد ظاهری آنها بخشی از هویت شخصی و خانوادگی افراد که روزگاری را در آن خانه سپری می‌کردند نیز حفظ می‌شود و امروز در قالب میراثی جمعی و گذشته مشترک فرهنگی معرفی پیش چشم شهر و مسافران و ساکنانش خودنمایی می‌کند.