اوقات خوش آن بود که با دوست به‌سر شد
گپ‌و‌گفت با آدم‌های کوچه و خیابان درباره گذران لحظه‌ها، ساعت‌ها و روزها در دوران کرونا
فتانه احدی ـ روزنامه‌نگار
ماه اول تابستان به انتهای خود می‌رسد و یک‌سوم تابستان1400 رو به پایان است. هنوز عده‌ای مشغول امتحانات دانشگاه هستند، بعضی خسته از آزمون کنکورند. خیلی‌ها هم مشغول کلاس‌های آموزشی آنلاین هستند، خیلی‌ها در خانه سرگرمی‌هایی برای خود ایجاد کرده‌اند و سعی می‌کنند به‌گونه‌ای زندگی کرونایی را سر کنند و در انتظار روزهای بعد از کرونا رؤیا‌می‌بافند. در این بین خیلی‌ها هم به سفرهای یک یا دو روزه طبیعت‌گردی می‌روند و سعی می‌کنند به دور از شهر و شلوغی‌های آن ساعاتی دلپذیر در دامان طبیعت به آرامش برسند و کرونا را دور بزنند. مردم خسته و کرونا زده‌اند و دیگر تاب خانه‌ماندن و انتظار کشیدن را ندارند. «مگر چقدر می‌شود در خانه ماند و در چهاردیواری به ذهن فشار آورد و فهرستی از سرگرمی‌ها را نوشت و هر روز یکی از آنها را اجرا کرد؟ آدمی به گشت‌و‌گذار زنده است.» این جمله را خیلی‌ها به زبان می‌آورند و آرزو می‌کنند با دوستانشان مدام در دورهمی باشند اما چنین اتفاقی برای خیلی‌ها تبدیل به‌رؤیا شده، مگر آنکه در پارک‌ها، فضای باز یا طبیعت این اتفاق بیفتد. این روزها زیر سایه کرونا گذران وقت و اوقات‌فراغت شکل دیگری به‌خود گرفته است. خیلی‌ها هم در خانه‌ماندن در کنار خانواده را به استرس مبتلا شدن به کرونا ترجیح می‌دهند. هر کسی برای خود فکری کرده و تصمیمی گرفته تا این شرایط تغییر کند.
اوقاتم در خانه سپری می‌شود
زهرا از روزگار کلافه است و 2سالی است که دچار بیکاری کرونایی شده. وقتی از او می‌خواهم از اوقات‌فراغتش برایم تعریف کند، می‌گوید: «من خودم اوقات‌فراغتم، چه بگویم از اوقاتی که مدام در خانه سپری می‌شود و اگر هم خانه‌نشینی خیلی فشار آورد با اتومبیل چرخی در شهر می‌زنم یا گاهی به طبیعت یا فضای سبز پناه می‌برم، اوقات‌فراغت در چنین زندگی‌ای معنایی ندارد». او بازی‌های فکری یا چالشهای جدیدی که در فضای مجازی مد شده را در کنار خانواده انجام می‌دهد، کتاب می‌خواند و زبان انگلیسی را به‌صورت آنلاین و مجازی آموزش می‌بیند.
اوقاتی خوشمزه به همراه دلتنگی برای تئاتر
قبل از کرونا همیشه باید الهام را در سالن‌های تئاتر پیدا می‌کردند؛ یکی از دغدغه‌ها و سرگرمی‌های محبوبش تئاتر بود اما اکنون مجالی برای این کار نیست، سالن‌ها تعطیل شده و تئاتری روی سن نمی‌رود. او می‌گوید: «به‌عنوان کسی که پیش از کرونا جز یکی از مخاطبان جدی تئاتر محسوب می‌شد، این روزها به‌شدت دلم برای اجراهای صحنه‌ای تنگ شده. دوست دارم فضاهای باز شهری تبدیل به اجراهای نمایشی بشود. نمایشنامه‌خوانی، کتابخوانی. حتی اجراهای خیابانی که به تئاتر اعتراضی معروف هستند، می‌تواند درکوچه و خیابان‌ها اوقات‌فراغت مردم را پر کند. به‌طور کلی با توجه به شرایط همه‌گیری کرونا از فضاهای باز شهر استفاده‌های زیادی می‌توان کرد». اما این اتفاق نمی‌افتد و او نیز اوقاتش را به هر شکلی که پیش آید می‌گذراند. بیشتر در خانه است و در کار آشپزی حرفه‌ای به مادرش کمک می‌کند و سفارش‌های خوشمزه را برای مشتریان آماده می‌کند. به این ترتیب بیشتر اوقات الهام در کنار دلتنگی‌هایش خوشمزه می‌گذرد.
باغچه‌ای در تراس خانه‌اش
فریبا همیشه در همه جا خودش را با محیط و شرایط وفق می‌دهد؛ فرقی ندارد کجا باشد یا در چه دوره‌ای زندگی کند، زندگی را در همان شرایط می‌چرخاند و می‌داند چگونه اوقات را به خوشی به سر کند. او می‌گوید: «اکنون که ما در محاصره کرونا هستیم و خیلی دلمان نمی‌خواهد بین مردم باشیم، می‌توانیم در خانه از بزرگ‌ترها و مادربزرگ‌ها کارهای دستی زمانه آنها را یاد بگیریم. مانند گلدوزی، مروارید‌دوزی، قلاب‌بافی و شماره‌دوزی که جزو سنتهای ما محسوب می‌شوند. با این کار می‌توانیم مهارت‌های فردی را ارتقا دهیم. کاردستی درست کردن، ذهن را بیدار کرده و مهارت‌های حرکتی بین مغز و دست را هماهنگ می‌کند و بدن را به هارمونی می‌رساند. علم ثابت کرده وقتی انسان کارجدیدی را انجام می‌دهد، که مدت‌هاست انجام نداده، بدنش کوک می‌شود و ریتم پیدا می‌کند و این جذابیت جدید باعث می‌شود حال و روز بهتری پیدا کند». او باغچه کوچکی در تراس خانه‌اش ساخته و در گلدان‌های یک در نیم‌متری، فلفل، گوجه‌فرنگی، خیار، ریحان و شاهی کاشته است. با آب کم سبزی‌های مصرفی خانه را تهیه و در هزینه‌ها نیز صرفه‌جویی می‌کند. کتاب می‌خواند و بعد از فارغ‌شدن از کار بیرون، به امورات خانه می‌پردازد. پیشنهادهای جالبی هم برای دیگران دارد. او می‌گوید پرورش گل و گیاه و فروش در فضای مجازی هم گذران وقت است هم منبع درآمد. در این دوران که تفریح و گردش و بیرون رفتنها محدود شده است، یکی دیگر از پیشنهادهای جالبش درست کردن کتاب صوتی است. ایده خوبی است که فایل‌های صوتی را برای دوستان بفرستیم، تا در اوقات بیکاری و فراغت و حتی در مسیر حرکت آنها را گوش دهند.
در خانه کنار خانواده امن‌تر است
فرزاد دانشجو است و کار می‌کند و بیشتر اوقاتش صرف کار و درس می‌شود. اگر این بین وقتی پیدا کند با توجه به شرایطی که کرونا ایجاد کرده، بیشتر زمان خود را در خانه می‌گذراند. او می‌گوید:«در اوقات‌فراغت فیلم‌های نمایش خانگی گزینه مناسبی برای سرگرم‌شدن است. وقتی در خانه هستیم دیدن فیلم تفریح خیلی خوبی است. بعضی از تولیدات نمایش خانگی مانند سریال «زخم کاری» مورد‌استقبال خیلی از خانواده‌ها قرار گرفته است. گوش دادن به پادکست و سخنرانی برای پر کردن اوقات‌فراغت خیلی حال خوبی به آدم می‌دهد. در اپ کست باکس، برنامه‌های رادیویی خیلی جالبی وجود دارد که همیشه گوش می‌دهم. اغلب تلاش می‌کنم در کنار خانواده به تفریح و سرگرمی بپردازم. به‌نظرم این بهتر است تا اینکه جایی بروم که از استرس مبتلا شدن به کرونا هیچ لذتی نبرم. داشتن یک باغ کوچک بیرون شهر برای گذران اوقات‌فراغت به دور از هیاهوی شهر خیلی خوب است، اما الان نمی‌توانیم یک باغچه هم بخریم، پس این قضیه برای ما منتفی است».
از بودن در طبیعت لذت می‌بریم
عده‌ای نیز نمی‌توانند در شهر بند شوند، شرایط کرونا و غیرکرونا ندارد. کوله‌ای بر دوش می‌اندازند و بار و بنه کوچک سفر را به دوش می‌کشند و شبی را در طبیعت می‌گذرانند. حسام از این نوع افراد است، او می‌گوید: «قبل از کرونا بیشتر در سفر و طبیعت‌گردی بودم و با دوستانم روزهای زیادی را در طبیعت سپری می‌کردم. حتی از دورهمی‌های دوستانه بسیار لذت می‌بردم. فکر می‌کنم سفر کردن و پیدا کردن آدم‌های مختلف که بعدها یکی از دوستان نزدیک می‌شوند، بهترین اوقات‌فراغت است که نصیب هر کسی نمی‌شود. من از این موهبت بهرهمند بودم تا اینکه کرونا معادله زندگی آدم‌ها را بر هم زد. البته در اوایل مدت زیادی سفر را تعطیل کردم اما دوباره شروع کردم، روحم زندانی شده بود و دیگر تاب نیاوردم. با چند نفر از دوستانم با رعایت همه پروتکل‌های بهداشتی، مناطق بکر را پیدا می‌کنیم و به سفر می‌رویم. در کنار دریاچه‌های بکر شهرهای مختلف که خیلی از مردم آنها را نمی‌شناسند کمپ می‌کنیم و تنی هم به آب می‌زنیم. در دامنه کوه، ییلاق‌ها، دشت‌های زیبا چادر بر پا می‌کنیم و از بودن در طبیعت در کنار دوستان لذت می‌بریم».
