دو روی سکه اوقات فراغت

زنگ تابستان از پایان همین هفته، برای تمامی‌دبستانی‌ها و در هفته‌های بعد، برای دبیرستانی‌ها نواخته می‌شود و دوره‌ای به نام «اوقات فراغت» چیزی حدود 15میلیون نوجوان آغاز خواهد شد. اوقات فراغت البته دو روی سکه دارد؛ روی اول، همان است که بچه‌ها از فشار درس و مشق و مدرسه راحت می‌شوند، تا لنگ ظهر می‌خوابند و یله و رها، از تفریح در گرمای تابستان لذت می‌برند و روی دیگرش، آن است که این 15میلیون، هفته اول را استراحت می‌کنند، هفته دوم را توی محل می‌چرخند، هفته سوم را هم بیکار خواهند بود، اما هفته چهارم را چه کنند؟ 
البته برخی مدرسه‌ها، تابستان بچه‌ها را دوباره با کلاس‌های تست فیزیک، شیمی و ریاضی پر می‌کنند که برای آنها‌هزار ویک دلیل می‌تراشند، اما ما به‌عنوان والدین فرزندانمان نباید فراموش کنیم که بچه‌های ما در آینده، احتیاج به آموختن مهارت‌هایی دارند که اغلب مدرسه، از پس آموزش آنها بر نمی‌آید؛ مثلا مهارت دوچرخه‌سواری آن هم در فضاهای مناسب شهری که برای این ورزش مفرح درنظر گرفته شده، یا مهارت خرید میوه، یا مهارت نشست و برخاست با بچه‌های ‌محل‌! بد نیست بدانید نوجوان، مثل چشمه‌ای جوشان است که اگر مسیر عبورش را هموار نکنید، او حتی از بیراهه، به‌سوی جلو پیش خواهد رفت و هیچ مانعی هم جلودارش نیست.