کرونا نبود سهمیه المپیک نمی‌گرفتم

مهرشاد افقری، دومین شناگر ایرانی است که با سهمیه به بازی‌های المپیک می‌رود. 14سال پیش در بازی‌های پکن محمد علیرضایی در 100‌متر قورباغه سهمیه گرفت؛ هر چند حضور ورزشکاری از رژیم صهیونیستی اجازه نداد او روی سکوی استارت برود. حالا این بار در توکیو افقری در 100‌متر پروانه شنا می‌کند. او در مسابقات بلغارستان 7‌صدم ثانیه سریع‌تر از رکورد ورودی شنا کرد و سهیمه B گرفت. هر چند کرونا بقیه ورزشکاران المپیکی را به دردسر انداخت، اما افقری می‌گوید اگر کرونا نبود، شاید این سهمیه به‌دست نمی‌آمد.

  تا قبل از اینکه سهمیه المپیک بگیرید، کمتر کسی اسم شما را شنیده بود.
19‌ساله‌ام  و از 14‌سالگی در شنا هستم. 17‌ساله بودم که به تیم ملی دعوت شدم. 6‌سال پیش رکورد ایران در رده سنی 13تا 14سال را شکستم. 3‌سال پیش هم در رده سنی 15تا 17سال رکورد زدم. در مسابقات بلغارستان در ماده‌های 50و 100متر پروانه به رکورد جدید ملی رسیدم. قبل از اینکه کرونا بیاید، در مسابقات جهانی بوداپست، در 50متر بیستم شدم. این خودش اتفاق کم‌نظیری در شنای ایران بود. یک سال‌ونیم بعد از اینکه کرونا آمد، هیچ مسابقه‌ای نداشتیم. دیده نمی‌شدیم. با کمک مسئولان ورزش اصفهان به مسابقات انتخابی المپیک بلغارستان اعزام شدیم و آنجا رکورد ورودی المپیک را گرفتم.

  در دوران کرونا ورزشکاران رشته‌های دیگر در پارکینگ، پشت‌بام یا در پارک‌ها تمرین می‌کردند. در شرایطی که استخرها همه تعطیل بودند، شما چطور تمرین می‌کردید؟
یک مدت استخر روباز تمرین کردیم. در این مدت 2‌استخر می‌توانستیم برویم؛ یکی، ‌2متر طول و نیم‌متر عمق داشت. طولش از نصف استاندارد هم کمتر بود. استاندارد استخر 50‌متر است.

  کارتان خیلی سخت بوده.
سخت نبود که همه سهمیه می‌‌گرفتند. در این مدت فقط 6‌ماه در استخر استاندارد تمرین کردیم.

 کرونا اگر نبود، چه اتفاقی می‌افتاد؟
نبود، سهمیه نمی‌گرفتم. رکوردم پایین بود. تعویق یکساله المپیک به من فرجه داد تا خودم را به ورودی برسانم. تا قبل از کرونا با رکورد ورودی، تقریبا یک ثانیه و نیم فاصله داشتم.

  شما کار ویژه‌ای انجام دادید؟
هر کسی یک کم اراده و اعتماد داشته باشد، خودش را باور کند و مورد توجه قرار بگیرد و تمرین کند، به سهمیه می‌رسد، ولی مسئله شرایط سخت است؛ به‌خصوص برای شنا. در شنا مسائل کوچک تأثیر می‌گذارد. ما هنوز در ایران سکوهای استاندارد جهانی که مورد تأیید فدراسیون جهانی باشد، نداریم. در هر استخر باید 20‌سکو داشته باشیم که ما فقط در تهران و استخر 9دی شیرودی یک سکو داریم. دمای آب باید 27تا 28درجه باشد. در استخرهای معمولی که ما تمرین می‌کنیم، سانس‌های آزاد دارند و نمی‌توانند دما را پایین بیاورند. دما را روی 29تا 30نگه می‌دارند. شاید بگویید خیلی فرق نمی‌کند، اما تفاوتش خیلی زیاد است. موقع تمرین دمای بدن بالاست و دمای بالای آب باعث می‌شود ریکاوری سخت شود و کیفیت تمرین پایین بیاید. وسایل شنا هم برای کسی که در حد قهرمانی ورزش می‌کند، گران است.

 شناگری که برای المپیک تمرین می‌کند، چرا باید این مشکلات را داشته باشد؟ تیم ملی استخر اختصاصی ندارد؟
تیم ملی در استخر آزادی و 9دی تمرین دارد. فقط تهران استخر استاندارد دارد. من فقط برای رکوردگیری 2‌روز در تهران بودم. بقیه تمریناتم در اصفهان بود. اردوی تیم ملی داشتیم، ولی 4‌شناگر تهرانی در تهران تمرین داشتند و ما 3‌اصفهانی در اصفهان.

  کسی انتظار ندارد شما در المپیک نتیجه بگیرید. در توکیو چه اتفاقی بیفتد، خودتان و مردم راضی  می‌شوید؟
مردم که فقط با مدال المپیک راضی می‌شوند. من با رکوردی که در المپیک مدال می‌گیرد، حداقل 4ثانیه فاصله دارم؛ رقابت تقریبا سر صدم ثانیه است. 4ثانیه یعنی من با مدال 10متر فاصله دارم. در شنا به این زودی‌ها نمی‌شود به مدال فکر کرد. هدف من فقط ارتقای رکورد ملی است. برای المپیک 200متر ورودی A می‌گیرند و 2هزار نفر ورودی B. من یک نفر از این 2هزار و 200نفرم. شرایط خیلی سخت است.