از چشمه‌های فرانسوی تا چمدان‌های ایرانی

فاطمه عباسی

«پرییر»، «اویان» و «ووس» تنها چند نمونه از آب معدنی‌های خارجی موجود در سوپر مارکت‌ها، کافه‌ها و رستوران‌های لوکس در کشور است که قیمت یک بطری از هر کدام، از گران‌ترین قهوه‌های تهران هم بالاتر است و با یک پرس چلو کباب در یک رستوران برابری می‌کند. اگر جزو قشر متوسط جامعه باشید شاید تعجب کنید که ارزان‌ترین چیزی که می‌توانستید از سوپر مارکت بخرید، با این قیمت‌های نجومی هم فروخته می‌شود، اما قشر ثروتمند جامعه برایشان عادی است و به جای آب شرب معمولی یا نهایتا آب چشمه‌های دماوند، آب معدنی فرانسوی یا نروژی می‌نوشند که با قیمت 200هزار تومان در فروشگاه‌های بالای شهر عرضه می‌شود.
سال 96بود که پای آب معدنی‌های فرانسوی به ایران باز شد و در بطری‌های شیک و لاکچری حسابی دلبری می‌کردند و از 7هزار تومان تا 40هزار تومان فروخته می‌شدند و واردات این آب معدنی‌ها هم آزاد بود. بطری‌های شیشه‌ای که نمونه‌اش را فقط در فیلم‌های خارجی دیده بودیم و با بطری‌های پلاستیکی و یکبار مصرف ما فرق داشت و با دیدنش ناخوآگاه به سمت قفسه فروششان کشیده می‌شدیم. اما همان سال به‌علت اعتراض تولیدکنندگان داخلی، ورود این کالا به ایران ممنوع شد، اما تغییری در توزیع این بطری‌ها در شهر اتفاق نیفتاد و قاچاق چمدانی آب معدنی‌های فرانسوی از همان سال تاکنون ادامه دارد. این بطری‌ها از 100تا 200هزار تومان فروخته می‌شود و خریدارانش هم طبعا قشر مرفه جامعه‌اند. در شرایطی که ظرفیت تولید کارخانجات آب معدنی کشور یک میلیارد و 200میلیون لیتر در سال است، سرانه مصرف مردم 15لیتر آب معدنی آن هم در سال است و95درصد مردم هم به آب شرب بهداشتی دسترسی دارند. این نشان می‌دهد فقط 7/2درصد مردم آب معدنی خریداری می‌کنند و این در حالی است که کارخانجات کشور ظرفیت تولید 10میلیارد لیتر آب معدنی را دارند. در چنین شرایطی وارد کردن کالای قاچاق آن هم با قیمتی چند برابر، ظلم به تولیدکنندگان ایرانی است. ضمن اینکه آب معدنی‌های خارجی در کشور فرانسه یا کشورهای دیگر قیمت بالایی ندارند و به‌خاطر پایین بودن ارزش پول ما و ورود غیرقانونی قیمتی عجیب و غیرمعقول پیدا می‌کنند. کسانی هم که فکر می‌کنند با خوردن آب معدنی گران فرانسوی، سالم‌تر می‌‌مانند یا احساس خارجی بودن می‌کنند، بد نیست آب معدنی‌های کشور خودمان را هم امتحان کنند و بدانند که آب معدنی‌های 100هزار تومانی با آب معدنی‌های 3هزار تومانی هیچ تفاوتی ندارد و فقط برند لوکس خارجی این اختلاف قیمت را ایجاد کرده است.