از لشگرآباد تا کوچه مروی

فاطمه عباسی

 اولین فلافل‌های ایرانی در بوشهر به دل روغن داغ سر خورد؛ همان زمان که انگلیسی‌ها، هندی‌ها را برای کار به بوشهر آوردند و هندی‌های ادویه‌خور، فلافل را که جزو غذاهای تند و پر‌ادویه است به ایرانی‌ها معرفی کردند. بعد از آن، وقتی هندی‌ها به آبادان رفتند و در شرکت نفت مشغول به‌کار شدند، کم‌کم آبادانی‌‌ها عاشق فلافل شدند و این عشق را وارد این غذا کردند. دکان‌ها و دکه‌های فلافل‌فروشی زیاد شدند و آبادان شد شهر فلافل‌فروشی‌ها. حالا جز بوشهر و آبادان و خیابان لشگر‌آباد اهواز که از گردشگر و مسافر گرفته تا دانشجویان و خیلی از مردم بومی این شهر در این خیابان شکم خود را با فلافل سیر می‌کنند و تهران که غرق در فلافل‌فروشی‌ها شده، در شهرهای دیگر هم این غذا جای خود را باز کرده و در هر محله و کوچه‌ای شعبه‌ای از فلافل‌فروشی‌های سلف سرویس پیدا می‌شود؛ مغازه‌های پرزرق و برق، با نور زیاد که داخل آنها کاسه‌های بزرگ ترشی، گوجه و کاهو چیده شده است؛ مغازه‌هایی که این روزها در اکثر نقاط شهر شعبه‌ای برای خود دست‌وپا کرده‌اند. مردم پشت کاسه‌های بزرگ ترشی و...  صف می‌کشند تا ساندویچ فلافل خود را از ترشی‌های لیته، کلم، هفت‌بیجار و... پر کنند. نهایت خرجی هم که هر نفر در این مغازه‌ها می‌کند با یک نوشابه 10هزار تومان و در بعضی نقاط با 8هزار تومان تمام می‌شود. هرچند قیمت تمام‌شده بستگی به نوع سفارش فلافل مشتری دارد؛ اینکه ساده باشد یا پنیر و قارچ داشته باشد یا نه. درست است که کرونا کار و کاسبی فلافل‌فروشی‌ها را هم کساد کرده، با این همه هنوز هم فلافل جزو غذاهای ارزان و دوست‌داشتنی است و خواهان زیادی دارد. امروز، روز غذاهای ادویه‌دار و تند است که از میان آنها فلافل را به‌عنوان نماد انتخاب کرده‌‌اند و 12 ژوئن شده روز فلافل! پیشنهاد می‌کنیم سری به بازار تهران بزنید و خوشمزه‌ترین فلافل این شهر را در کوچه مروی نوش‌جان کنید تا این طعم تند لذیذ برای همیشه زیر زبانتان بماند.