مربیان پرتغالی و آلمانی فوتبال جهان را در قبضه خود گرفته‌اند. همان‌طور که می‌دانید، در 3 فصل اخیر 3 مربی آلمانی به نام‌های یورگن کلوپ، فلیک و توماس توخل لیگ قهرمانان اروپا را با لیورپول، بایرن‌مونیخ و چلسی برده‌اند و همگی فارغ‌التحصیل از مدرسه مربیگری در کلن بوده‌اند. کلن همیشه مربیان بزرگی به فوتبال معرفی کرده؛ چهره‌هایی مثل برند شوستر، اریش روته‌مولر، ادو لاتک، هوب استیونس، رینوس میشل، مورتن اولسن، کریستوف دام، فولکر فینکه و... که یا از این باشگاه مربیگری را آغاز کردند یا در تیم فوتبال اصلی آن به مربیگری پرداختند.
خارجی‌ها ایتالیا را خریده‌اند
با صعود تیم ونتزیا (ونیز) به سری‌آ حالا تعداد باشگاه‌های حاضر در این رقابت‌ها که مالکیت آنها در دست ثروتمندانی از قاره آمریکای شمالی (کانادا و آمریکا) است افزایش یافته و تقریبا 30درصد باشگاه‌های سری‌آ مالک آمریکایی یا کانادایی دارند. مالکیت باشگاه‌های میلان (الیوت)، آاس‌رم (فردکین گروپ)، ونتزیا (وی‌اف‌سی نیوکو)، فیورنتینا (روکو کومیسو)، پارما (گروه کراوس)، اسپتزیا (رابرت پلاتک)، کومو (سنت اینترتینمنت) و کامپوباسو (نورث سیکس گروپ) در دسته‌های مختلف فوتبال ایتالیا در اختیار آمریکایی‌هاست. جویی ساپوتوی کانادایی مالک باشگاه بولونیا است، گروه چینی سانینگ صاحب باشگاه اینتراست و پادووا صاحب فرانسوی دارد با نام ژوزف اوغورلیان و الکساندر کناستر روس هم باشگاه پیسا را خریده است.
کوپا آمریکا در ناکجاآباد
درحالی‌که به‌دلیل شرایط کرونایی و ناآرامی‌های سیاسی، کلمبیا از میزبانی کوپا آمریکای تابستان انصراف داده و میزبانی مشترک به‌تنهایی به آرژانتین رسیده بود، کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی پس از بررسی شرایط موجود و گسترش بیماری کووید-19 در این کشور، میزبانی را از آرژانتین نیز گرفت. حالا در فاصله کمتر از 2هفته مانده به این مسابقات هنوز مشخص نیست بازی‌ها کجا برگزار می‌شود. این کنفدراسیون برای میزبانی فراخوان داده. شاید اگر قطر زودتر متوجه می‌شد درخواست میزبانی می‌داد. قطری‌ها قرار بود به‌عنوان مهمان در این رقابت‌ها حاضر باشند. شیلی و آمریکا هم جزو گزینه‌های میزبانی هستند. شیلی جزو کشورهایی است که بیشترین درصد واکسیناسیون مردمش را ثبت کرده اما چون واکسن‌های چینی و سینوفارم بوده، بازهم درصد مبتلایان به کووید-19 در این کشور کم نیست. آمریکا امن‌تر به‌نظر می‌رسد.
تیری در تاریکی
تیری آنری که پس از جام جهانی2018 دستیاری روبرتو مارتینس در تیم ملی بلژیک را رها کرده بود، بلکه در باشگاهی به‌عنوان سرمربی مشغول شود، وقتی دید خبری نیست و کسی او را نمی‌خواهد در آستانه رقابت‌های یورو به شغل قبلی‌اش برگشت و دوباره دستیار مارتینس شد. او یک دوره ناموفق کوتاه در موناکو داشت و هرچه صبر کرد دید آرسنال پیشنهادی نمی‌دهد؛ سپس به تیم ملی بلژیک برگشت تا شاید پس از یورو وقتی مارتینس به تاتنهام یا بارسلونا رفت، جایش را در این تیم بگیرد.
خداحافظی احتمالی بوفون
بوفون در مصاحبه‌ای اعلام کرد که ممکن است به‌زودی و در 43سالگی فوتبال را کنار بگذارد. او از اینکه زمزمه‌هایی مطرح شده مبنی بر اینکه آندره‌آ پیرلو به‌خاطر رفاقت حاضر شد او را در تیم نگه دارد دلخور است و گفته: «من به انرژی تازه‌ای نیاز دارم و نمی‌خواهم حسرت چیزی را در آینده بخورم». درباره این دروازه‌بان اسطوره‌ای گفته می‌شود که ممکن است به‌عنوان دروازه‌بان دوم به رئال یا بارسلونا برود که البته این پیشنهاد مدیر برنامه‌هایش به این دو باشگاه بوده تا او را ذخیره تراشتگن یا کورتوا کنند. مونتزا، تیمی که مالکیت آن در اختیار برلوسکنی است، ممکن است مقصد احتمالی بوفون برای فصل آینده باشد.
ستاره‌های بدون جام
سرخیو آگوئرو به هواداران منچسترسیتی قول داده بود تا زمانی که لیگ قهرمانان را برای این باشگاه نیاورده، من‌سیتی را ترک نمی‌کند. او در فینال امسال به چلسی باخت و بدون جام این باشگاه را ترک کرد تا به بارسلونا برود. آگوئرو تنها بازیکن بزرگی نیست که هرگز دستش به جام لیگ قهرمانان نرسیده. به این نام‌ها نگاه کنید؛ بوفون، لورن بلان، تورام، بالاک، ماتئوس، زلاتان ایبراهیموویچ، ندود، کاناوارو، باتیستوتا و حتی رونالدو نازاریای کبیر... در عوض، بازیکنی مثل لوکاس واسکس یا کواچیچ، 4 بار این جام را فتح کرده‌اند.
جهان/ مکتب قهرمان‌ساز کلن
در همینه زمینه :
در گذر زمان
سرمقاله
