گرگ‌ها و شبان

 محمدرضا نصیری- روزنامه‌نگار

 حتما پریشب و دیروز ویدئوی آزار یک کودک توسط 2جوان در یکی از شهرستان‌های سبزوار را دیده‌اید که این دو جوان این پسربچه را تحت فشار می‌گذارند تا علیه تیم محبوبش -استقلال- شعار بدهد. از همان دست ویدئوهایی که یک‌سری افراد ناآگاه و آموزش‌ندیده و تربیت‌نشده با این نیت ضبط می‌کنند که لایکی بگیرند و به شهرتی برسند. تصورشان این است که مردم اینها را می‌بینند و می‌گویند «به‌به! چه خفن! چه پسر باحالی! برویم او را دنبال کنیم.» محکوم کردن حرکت این دو جوان امری ساده و بدیهی است. شاید خود آنها هم که احتمالا باافتخار فیلم آزاررسانی به کودک چوپان را می‌گرفتند، همین حالا کار خودشان را محکوم کنند. آن دو جوان دقیقا کجا باید می‌آموختند که کارشان بد است و به دیگری آزار می‌رساند. اگر به مدرسه هم رفته باشند، از کجا باید می‌دانستند غیراز حفظ کردن یک‌سری فرمول و پرسش و پاسخ و به این در و آن در زدن برای گرفتن نمره، چیزهای دیگری هم برای یاد گرفتن هست. کجا این چیزها را یاد می‌دهند؟ آن دو از کدام مدیرعامل یا مدیر رسانه‌ای و مسئول روابط‌عمومی باشگاه محبوب‌شان انسان‌دوستی و احترام به‌نظر و سلیقه دیگران را بیاموزند؟ کدام مدیر و سرپرست تیم یا بازیکنی را باید الگو و سرمشق قرار داد؟ کدام وزیر جوانی را؟ وقتی در سطح جامعه احترام به‌نظر و سلیقه دیگری ترویج و تبلیغ نمی‌شود، از این دو ناآموخته و تربیت‌نشده چه انتظاری می‌توان داشت؟ ویدئوی آزار پسرک شبان از جنس ویدئوهای دیگری بود از آزار دختران در خیابان و کتک‌زنی و سوزاندن حیوانات. آنها به کارشان افتخار نمی‌کنند، فقط ناآگاه‌اند. حداقل به‌اندازه خود پسرک آگاهی ندارند که وقتی به خانه می‌رود به مادرش می‌گوید زخم گردنش به‌خاطر سقوط از درخت است. 2جوان تنبیه می‌شوند و به سزای اعمال‌شان می‌رسند اما این هم برای دیگران درس عبرت نمی‌شود. چند وقت بعدتر کلیپی تازه بیرون می‌آید و وایرال می‌شود که در آن یک نفر در حال انجام کاری غیرمتعارف و خلاف عرف و اخلاق است و دوستش طوری از او فیلم می‌گیرد انگار مسابقه فینال المپیک را پوشش می‌دهد. فوتبال ورزش نیست؛ خود زندگی است. این جمله کلیشه‌ای از بس تکرار شده، خاصیت خود را از دست داده اما واقعا همین است؛ فوتبال خود زندگی است. نگاه کنید به زندگی که چه بالا و پایین هایی دارد! چه پلشتی‌هایی دارد! فوتبال هم همین است؛ گاهی زیبا و گاهی همین‌قدر زشت.