نجات با کمربند تغییر عادت

فاطمه عباسی

 سال84 بر اساس اعلام سازمان پزشکی قانونی کشور، 27هزارو755نفر در تصادفات رانندگی کشته شدند که 68درصد این مرگ‌ومیرها بر اثر ضربه مغزی بود. با اینکه تمامی خودروها مجهز به کمربند ایمنی بودند اما این وسیله در ایران بیشتر تزئینی بود و کسی خود را ملزم به بستن کمربند نمی‌کرد. تا اینکه از همان سال و با افزایش عجیب و غریب کشته‌های تصادفات، قانون بستن کمربند ایمنی اجباری شد و نبستن کمربند جریمه‌ای سنگین برای راننده به همراه داشت. این آغاز تغییر یک رفتار اجتماعی غلط در کشور بود که بعد از گذشت 15سال تبدیل به یک عادت درست شده است و دیگر راننده‌ای را در خیابان نمی‌بینید که کمربند ایمنی‌اش را نبسته باشد. حالا حکایت کرونا و استفاده از ماسک و رعایت پروتکل‌های بهداشتی است. چند روزی است که  دوباره بیشتر شهرها به رنگ قرمز درآمده‌اند و عادی‌انگاری و نادیده‌گرفتن پروتکل‌ها، بیمارستان‌ها را پر کرده است. درست است که نبود واکسن تأثیرگذار است اما حتی در کشورهایی که واکسن فایزر و مدرنا و آسترازنکا در کیلومتر18 جاده کرج‌شان در حال تولید است هم باز عده‌ زیادی دارند از کرونا می‌میرند.
قبول داریم که واکسن می‌تواند نجاتمان دهد اما نه به تنهایی. اگر رفتارمان را تغییر ندهیم و بدون اینکه برایمان جریمه تعیین کنند، توصیه‌ها را رعایت نکنیم، اگر تا کمی اوضاع روبه‌راه می‌شود بی‌خیال پروتکل‌ها شویم و بار سفر ببندیم، نمی‌توانیم امیدی به بهبود اوضاع داشته باشیم و همچنان آدم‌ها تبدیل به عدد فوتی‌ها‌ی روزانه می‌شوند و این عدد روزبه‌روز بزرگ‌تر می‌شود. حالا وقت آن است که یک تغییر اساسی در رفتار اجتماعی‌مان بدهیم. همانطور که چشم به راه واکسن نشسته‌اید (البته اگر جزو ثروتمندانی نباشید که برای زدن واکسن کرونا به دبی سفر می‌کنند) به فکر خودتان و اطرافیانتان باشید و پروتکل‌ها را سفت و سخت جدی بگیرید.