قدیمی‌ترین سند فارسی موجود در ژاپن چند بیت شعر است که
سال۱۲۱۷
میلادی نوشته شده. این دست‌نوشته را یک راهب ژاپنی در سفری به چین از چند «خارجی» گرفته و با خود به ژاپن برده است. کی‌سی، راهب ژاپنی در حاشیه این سند فارسی
۸۰۴ساله
نوشته: «در بندر گوان‌جو کشتی سه خارجی را دیدم. برایم به خط نان‌بان ذکرهای بودایی نوشتند.» نان‌بان به اقوامی گفته می‌شد که در جنوب و جنوب‌غربی چین زندگی می‌کردند. راهب این یادداشت را برای استاد خود سوغات برده و سند اکنون در فهرست «اموال فرهنگی مهم» ژاپن ثبت شده‌است. این سند چند قرن در یک معبد و سپس در موزه ملی کیوتو با این تصور که متنی بودایی به خط مردم نان‌بان است نگهداری می‌شد.
سال۱۹۰۹
پروفسور توئورو هانه‌دا، استاد تاریخ برای نخستین بار فارسی بودن سند و بی‌ارتباط بودن آن با بودیسم را کشف و اشعارش را در یک سخنرانی ترجمه کرد.
یادداشت به زبان فارسی و خط نسخ نوشته شده شامل یک بیت از ویس و رامین فخرالدین اسعد گرگانی، یک بیت از شاهنامه فردوسی (داستان رستم و اسفندیار) و یک رباعی از شاعر ناشناس (شاید خود نویسنده یادداشت) است. بیت سوم رباعی تاکنون به درستی خوانده نشده است.
شنبه 21 فروردین 1400
کد مطلب :
127750
لینک کوتاه :
newspaper.hamshahrionline.ir/o2PpK
+
-
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه همشهری می باشد . ذکر مطالب با درج منبع مجاز است .
Copyright 2021 . All Rights Reserved