شما هم برای تربیت فرزندتان بیش از حد حرف میزنید؟ مثلاً پیش خودتان میگویید: «وقتی فرزندم کار بدی انجام میدهد با خودم فکر میکنم، میدانم باید چهکار کنم، الان برایش سخنرانی میکنم و...» وقتی احساسات و عواطف کودک در حال فوران است، یکی از کارهایی که کمترین اثر را دارد حرف زدن است. مثلاً گفتن این جمله هیچ کمکی به فرزندتان نمیکند: «وقتی دوستت با توپ به تو ضربه زد، نمیخواست به تو آسیب بزند، اتفاقی بود! نباید عصبانی بشی!» کودک موقع ناراحتی نمیتواند به حرف شما گوش و در مورد چیزی توضیح بدهد. او عصبانی و ناراحت است.در واقع اغلب حرف زدن به بیشتر شدن مشکل دامن میزند. بنابراین پیشنهاد میشود که دست از زیاد حرف زدن بردارید. به فرزندتان آرامش بدهید و احساسش را تصدیق کنید. مثلاً میتوانید بگویید: «خیلی ناراحتکننده است که تو توی بازی آسیب دیدی و حتما کمی درد داری، مگه نه؟ من هم اگر جای تو بودم احساس ناراحتی میکردم و کمی هم عصبانی بودم!» و بعد سکوت کنید و به حرفهای کودکتان گوش بدهید. حرفهای او را برای خودتان تفسیر نکنید. سعی کنید دریابید که درون فرزندتان چه اتفاقی در حال رخ دادن است.باید در مقابل بحث و سخنرانی کردن و دفاع از خودتان مقاومت کنید و بهخودتان یادآوری کنید که الان وقت خوبی برای آموزش و توضیح نیست. اجازه بدهید فرزندتان حرف بزند و احساساتش را تخلیه کند. سکوت شما به حل این مشکل بسیار کمک میکند.
مهارت/ لطفا حرف نزنید، به فرزندتان گوش دهید
در همینه زمینه :