ناسا به مسیری جدید میرود؟
متخصصان حوزه فضا میگویند: سیاستهای بایدن ممکن است برنامههای آینده فضایی ازجمله بازگشت انسان بهماه را تغییر دهد
عمادالدین قاسمیپناه- خبرنگار
باوجود اینکه بیماری همهگیر کووید-19 ادامهدار، امسال شاهد برنامههای هیجانانگیزی در حوزه فضا خواهیم بود. کاوشگر استقامت (Perseverance) ناسا کمتر از یکماه با فرود در مریخ فاصله دارد. قرار است تلسکوپ فضایی جیمز وب در هالووین پرتاب شود و سیستم پرتاب فضایی(SLS) که قدرتمندترین موشک ناسا تاکنون است، احتمالا در اواخر امسال، پرتاب افتتاحیه خود را انجام میدهد. به گزارش سایت گیزمودو، البته ماموریت آرتمیس هم در برنامهها قرار دارد که یک زن و مرد را طی 3سال آینده به سطح ماه بفرستد.
همچنین در هفتهها و ماههای آینده درباره سیاستهای جو بایدن، رئیسجمهور جدید آمریکا درباره ناسا و آنچه را که دولت او بهترین راه پیشرفت برنامههای فضایی آمریکا میداند، چیزهای زیادی خواهیم دانست. در مصاحبه با گیزمودو چند نفر از متخصصان فضا به این سؤال که «اولویتهای بایدن در ناسا چیست؟» پاسخ دادهاند.
جان لوگسدون، استاد علوم سیاسی و امور بینالملل از انستیتوی سیاستگذاری فضایی در دانشگاه جورج واشنگتن میگوید: «من فکر میکنم برای بایدن و دولت او مهم است که زودتر تعهد خود را به حفظ و ادامه تلاشها برای اکتشافات انسانی در فضا، با بازگشت بهماه بهعنوان نخستین هدف، نشان دهد. جزئیات طرح فعلی آرتمیس احتمالاً تغییر خواهد کرد، اما برای اینکه آمریکا بار دیگر انسانها را به مقصدی دور بفرستد، زمان زیادی سپری شده است.»
هوارد مک کوردی، استاد مسائل عمومی در بخش مدیریت دولتی و سیاستگذاری دانشگاه آمریکایی در واشنگتن دی سی، امیدوار است که بایدن چشم خود را به این فرصت مغتنم و سایر فرصتهای آینده باز کند. او میگوید: اولویت اصلی او در زمینه فضایی باید ایجاد یک طرح اکتشافی در ماه یا مریخ باشد که بیش از 5سال به طول میانجامد. بایدن همچنین برای آینده پروژه بوئینگ استارلاینر، راهاندازی تلسکوپ فضایی[جیمز] وب و سرنوشت تقویت ایستگاه بینالمللی فضایی باید تصمیم بگیرد. بهنظر میرسد که بایدن اولویتهای علمی زیادی خواهد داشت، اما ظاهرا ناسا در صدر لیست این اولویتها نیست.
جسیکا وست، مدیر برنامه ProjectPlowshares و سردبیر مجله شاخص امنیت فضایی میگوید: آینده برنامه آرتمیس ضروری است. شرکای بینالمللی ناسا خواهان اطمینان و شفافیت در مورد تعهدات و جدول زمانی آمریکا هستند. این همکاری هم برای موفقیت در اکتشافات فضایی و هم برای اطمینان از اینکه سیاره ما و بشریت در مزایای آن سهیم هستند، مهم است. این کار با دیپلماسی آغاز میشود. ناسا توافقنامه آرتمیس را بهعنوان ابزاری بهمنظور توسعه قواعد در زمینه اکتشافات فضایی تهیه کرده است. با این حال، مشخص نیست که چگونه این همکاری با جامعه بینالملل قابل توسعه خواهد بود تا تبدیل به یک فرایند فراگیرتر شود؛ آن هم درست در زمانی که بسیاری از کشورها در مسیر جاهطلبیهای فضایی قرار گرفتهاند.
پیتر سینگر، استراتژیست حوزه فضا هم در مورد نیروی فضایی(Space Force) بهعنوان جدیدترین شاخه نیروهای مسلح آمریکا میگوید: ترامپ فرماندهی فضایی را بیشتر به این دلیل ایجاد کرد که بتواند در رقابتها از آن بهعنوان یک نکته مثبت برای خود استفاده کند. اما سؤال این است که چگونه ناسا و این سازمان نظامی جدید در درازمدت با هم کنار میآیند.