همهچیز از اینجا آغاز شد
نمایشگاه جنبش هنر مدرن در موزه هنرهای معاصر
حافظ روحانی
روز هفتم شهریورماه سال1384 احتمالا یکی از مهمترین روزها در تاریخ موزه هنرهای معاصر و سرآغاز بسیاری از بحثها، اختلافها و شایعاتی بود که در 2دهه بعد بر سر موزه به پا شد؛ روزی که نمایشگاه جنبش هنر مدرن در این موزه افتتاح شد تا گنجینه آثار هنرمندان غیرایرانی برای نخستین بار در سالهای پس از پیروزی انقلاب به نمایش درآید. تا پیش از برگزاری این نمایشگاه، شایعات در مورد آثار این مجموعه به گوش میرسید که عمدتا دال بر از دسترفتن آثار بود اما نمایشگاه جنبش هنر مدرن، نشان داد که این شایعات تا حد زیادی نادرست است و مهمترین آثار این گنجینه در تمام طول این دههها به سلامت در مخزن موزه نگهداری میشدند.
اما خود این نمایشگاه هم باعث بروز شایعاتی شد که در سالهای بعد بارها مطرح شدند؛ از یکسو مسئله فهرستکردن آثار و از طرف دیگر اخبار ضدو نقیض در مورد مالکیت بسیاری از این آثار تا 2دهه بعد همچنان بر سر زبانها ماند و سرمنشاء سوءتفاهمها، خبرها و شایعات گوناگونی شد. نمایشگاه جنبش هنر مدرن با نمایش 170نقاشی و 15مجسمه در موزه برپا شد و بهمدت 3ماه در معرض دید عموم بود، درحالیکه تعدادی از این آثار برای نخستین بار به نمایش درمیآمدند؛ ازجمله نقاشی سهلتی از فرانسیس بیکن که حتی در سال1356 هم به نمایش درنیامده بود. به واسطه مشکلات ممیزی لت وسط این اثر صرفا در افتتاحیه به تماشا گذاشته شد و تا پایان نمایشگاه مجددا به مخزن منتقل شد. همچنین اثری از اگوست رنوار که بهعلت نمایش پیکر برهنه هیچگاه به نمایش درنیامد و تا امروز همچنان در گنجینه موزه نگهداری میشود. اما کاملترین مجموعه این گنجینه به آثار نقاشان آمریکایی موسوم به مکتب نیویورک مربوط میشد که بالاترین ارزش مالی را نیز دارند. علیرضا سمیعآذر ارزش این مجموعه را در سال1399 معادل 2میلیارد دلار برآورد کرد. با پایانیافتن نمایش این مجموعه که در سالهای بعد چندین بار دیگر به نمایش درآمدند، گزیدهای از آثار ایرانی گنجینه موزه هنرهای معاصر به نمایش درآمد. در این زمان سمیعآذر از موزه رفته بود و عبدالمجید حسینیراد در سمت ریاست موزه حضور داشت. با اینحال کموبیش بسیاری این نمایشگاه را جزو طرحهای علیرضا سمیعآذر میدانستند. در این نمایشگاه با دبیری ایرج اسکندری، 268 اثر از 163هنرمند ایرانی در معرض تماشا قرار گرفت. دبیر همایشهای این نمایشگاه هم حمید سوری بود. این نمایشگاه در آذرماه سال1384 افتتاح شد و تا هفته دوم بهمنماه همان سال در معرض تماشای عموم قرار داشت. اهمیت این دو نمایشگاه این بود که در واپسین سال حضور علیرضا سمیعآذر در موزه هنرهای معاصر فرصتی فراهم شد تا گنجینه موزه روی عموم باز شود؛ اتفاقی که بعدتر هم چندبار رخ داد، اما این نمایشگاه سرآغاز این باور بود که نمایش این گنجینه چه کمکی به آشنایی ایرانیان با هنر جهان میکند و از سوی دیگر جایگاه موزه را بهعنوان یک نهاد فرهنگی تا چه اندازه در سطح داخل و خارج از کشور بالا میبرد.