واکسن کرونا و رازهای مگو

راه‌های رسیدن به دارو و تجهیزات پزشکی و البته واکسن کرونا برخلاف آنچه گفته می‌شود، آسان و هموار نیست و برای انتقال چند صد دلار، گاه چندین مسیر دنبال می‌شود تا مبادا پول‌های ارسال شده در تله تحریم‌ها گرفتار شود. دولت و بانک مرکزی برای تامین سلامت شهروندان به‌ویژه تامین واکسن کرونا از طریق سالم و شفاف موفق شدند تا 200میلیون یورو را برای خرید 16.8میلیون دوز واکسن کرونا اختصاص دهند. اینکه عبدالناصر همتی، رئیس‌کل بانک مرکزی به صراحت می‌گوید تمام تلاش بانک مرکزی بر دور زدن تحریم‌های آمریکا برای تامین و خرید دارو و تجهیزات پزشکی قرار گرفته، به وضوح نشان می‌دهد 2.7میلیارد دلاری که از ابتدای سال تا آخر پاییز برای تامین دارو تزریق شده، شاید کمتر از مسیر بانکی و بیشتر از کانال غیربانکی بوده است.
صورت مسئله هرچند روشن است اما سؤالی که بدون پاسخ می‌ماند این است که چرا یک کشور برای حواله کردن چند میلیون یورو یا دلار به‌حساب کارگزاری سازمان بهداشت جهانی برای خرید واکسن کرونا، باید 10روز در حال رایزنی و یافتن راهی باشد تا مجوز دفتر دارایی‌های خارجی آمریکا موسوم به اوفک را بگیرد و یک بانک آمریکایی، یک بانک کره‌ای و یک بانک در سوئیس را درگیر کند. 
واقعیت تلخ‌تر از سازوکاری که آمریکا برای تحریم و حصر مالی ایران انتخاب کرده این است که چرا برخی در داخل همچنان بر مداری حرکت می‌کنند که زمینه توجیه تحریم‌های آمریکا علیه ایران را فراهم ‌سازند؟ اینکه تنها بانک‌های ایران و کره‌شمالی از قاعده بین‌المللی حاکم بر مقررات مبارزه با پولشویی و استانداردهای تعریف شده، پیروی نکنند، نتیجه‌اش همین است. تأسف‌بار اینکه چنین واقعیت عریانی را برخی نشانه حقانیت منطق خود می‌پندارند و می‌گویند هم‌اکنون امکان مبادله مالی بین‌المللی تا ۲۰۰میلیارد دلار با هزینه ناچیز وجود دارد. باید در تاریخ ثبت کرد که چرا برخی نمی‌خواهند راه را برای شکستن حصر نظام مالی و بانکی هموار سازند. مصلحت ملی چیست و در عبور پول‌ها از مسیرهای مبهم چه منفعتی نهفته است؟