نام‌های جالب برای گونه‌های عجیب گیاهی

طی 50سال اخیر گونه‌های گیاهی از کشورهای مختلف وارد ایران شده‌اند و دست بر قضا در ردیف محبوب‌ترین گیاهان آپارتمانی قرار گرفته‌اند. فرآیند ایرانیزه شدن نام برخی از این گیاهان هم در نوع خودش جالب است و ایرانی‌ها به فراخور زمان و شمایل آنها، نام‌های عجیب و بعضا بامسمایی برای‌شان انتخاب کرده‌اند. مثل گیاه محبوب سانسوریا که در زبان انگلیسی به‌عنوان زبان مادرزن هم شناخته می‌شود اما در ایران نام زبان مادرشوهر را روی آن گذاشته‌اند یا گل صدتومانی که داستان نامگذاری آن به دوره قاجار بر می‌گردد. به همین دلیل آشنایی با گونه‌های عجیب گیاهی و نام‌های ایرانی آنها خالی از لطف نیست.

میموزا پودیکا
 قهر و آشتی

این گل زیبا، همانطور که از نامش پیداست بسیار حساس است و برگ‌های آن به محض تماس دست، یکی‌یکی به هم می‌چسبند و به‌اصطلاح قهر می‌کنند. مکانیسم جمع‌شدن برگ‌های این گل بسیار جالب و علمی است. گل قهر و آشتی هنگامی که در معرض تماس دست یا هر محرک دیگری قرار می‌گیرد، آب را از سلول‌های برگ‌ها خارج کرده و به ساقه می‌برد و به همین دلیل برگ‌ها شادابی خود را از دست می‌دهند و جمع می‌شوند. فرایند جمع شدن برگ‌ها در چند لحظه انجام می‌شود، اما آشتی‌کردن یا بازشدن دوباره آنها چنددقیقه زمان می‌برد، چراکه گیاه باید آب جمع شده در سلول‌ها را دوباره به برگ‌ها برگرداند. یادتان باشد که درصورت باز و بسته‌شدن بیش از حد، برگ‌ها، عوامل محرک حساسیت خود را از دست می‌دهند و آسیب می‌بینند.

پائونیا
 گل صدتومانی

این گیاه در کشور چین می‌روید و به‌واسطه طرفداران بی‌شماری که دارد لقب گل امپراتور را به آن داده‌اند. اما ماجرای انتخاب نام ایرانی آن حکایت نسبتا مفصلی دارد. ماجرا از این قرار است که فردی به نام جورج پترویا در یکی از سفرهایش به فرنگ، پیاز گلی را به همراه خود به ایران آورد و در کاخ مظفرالدین شاه کاشت. وقتی این گل رشد کرد، مظفرالدین شاه تحت‌تأثیر زیبایی آن قرار گرفت و به کسی که این گل را کاشته بود ۱۰۰ تومان هدیه داد. در دوران قاجار ۱۰۰ تومان مبلغ بسیار زیادی بود و به همین دلیل نام صدتومانی روی این گل ماند. نکته جالب در مورد گل صدتومانی این است که عمر آن معمولاً به ۵۰سال می‌رسد. برگ‌های این گل در زمستان از بین می‌روند و در فصل بهار دوباره سبز می‌‌شوند.

سانسوریا
 زبان مادرشوهر

یکی از گیاهان آپارتمانی زیبا که به زبان مادرشوهر معرف شده سانسوریا نام دارد، اما ماجرای انتخاب نام ایرانی برای این گیاه پرطرفدار در نوع خودش جالب است. این گیاه در انگلیسی به زبان مادرزن (Mother- in- law's tongue) شناخته می‌شود اما در منابع فارسی به‌واسطه برگ‌های کشیده و نوک تیزی که دارد به آن زبان مادرشوهر می‌گویند. از حواشی پیرامون سانسوریا که بگذریم باید از آن به‌عنوان یکی از مفیدترین گیاهان آپارتمانی نام برد، چراکه هوای داخل خانه را تصفیه می‌کند و با فراهم کردن شرایط حداقلی به‌راحتی می‌توان از آن نگهداری کرد. این گیاه در برابر کم‌آبی بسیار مقاوم است و با حداقل آبیاری و نور کم رشد می‌کند. ارتفاع این گیاه گاهی به 140سانتی‌متر هم می‌رسد و نوع ابلق آن در ایران طرفداران زیادی پیدا کرده است.

افوربیا 
 جون من یک برگ 

این گیاه بی‌برگ را با نام‌های عجیب دیگری مثل درخت مداد، چوب در آتش یا شیرپوش هم می‌شناسند. دلیل این نام عجیب بی‌برگی این گیاه است که آن را شبیه یک ساقه بدون برگ یا یک کاکتوس بدون خار کرده است. عجیب‌ترین نکته در مورد گیاه «جون من یک برگ» این است که قابلیت تبدیل‌شدن به بنزین را دارد و حتی می‌توان برای تولید نفت از آن استفاده کرد. به همین دلیل ملوین کالوین، شیمی‌دان معروف آمریکایی پیشنهاد بهره‌برداری از این گیاه برای تولید نفت را داده است. کالوین تخمین زده که در هر هکتار از این گیاه می‌توان بین 10 تا 50بشکه نفت استخراج کرد. عده‌ای دیگر هم می‌گویند از این گیاه می‌توان برای تولید لاستیک استفاده کرد. این گونه گیاهی در آفریقا به وفور یافت می‌شود و در ایران هم طرفداران زیادی دارد.