تجسمی
عصر آبرنگ در گالری‌های تازه
آغاز به کار نگارخانه آریا و گالری والی
حافظ روحانی
از سال1367 و پایان جنگ کمکم مجالی برای کار هنری بهوجود آمد. به این ترتیب که پس از بازگشایی چند نگارخانه هنری در سالهای پایانی دهه1370 که از میانشان امروز تنها گالری گلستان فعال است، در سالهای ابتدایی دهه1370 تعداد بیشتری گالری تأسیس شدند. این روند تا اوایل دهه1390 هم ادامه پیدا کرد چنانچه در دهه1390 بر تعداد نگارخانههای هنری به شکل مشخصی افزوده شده بود. اما اهمیت نگارخانه آریا و گالری والی که هر دو در سال1371تأسیس شدند، تداومشان تا امروز است. مژگان والیپور گالری والی را در محله ونک بازگشایی کرد و آریا شکوهی اقبال نگارخانه آریا را در محله عباسآباد. اهمیت مکان هر دو گالری مهم است؛ میدان ونک لااقل تا پیش از همهگیری گالری‌ها در دهه1390 یکی از مراکز مورد توجه گالری‌های هنری است و چند گالری هنری کارشان را در این محله آغاز میکنند که از میانشان گالری والی همچنان به شکل مستمر فعالیت میکند. محل نگارخانه آریا فاصله اندکی با گالری سیحون دارد و در ابتدا از این نزدیکی بهره میبرد. خرید و فروش آثار هنری هم در این دوران افزایش مییاید. چنانچه در دهه1370 با افزایش آثار آبرنگ تحولی در بازار کوچک هنر ایران رخ میدهد. نتیجه این تحول بعدتر به تأسیس نگارخانه آتشزاد به سال1380 در محله ونک هم منجر میشود که به واسطه موفقیت اقتصادی مؤسساش، محمدرضا آتشزاد، نقاش موفق آبرنگ، اوضاع اقتصاد هنر در این دهه را نمایش میدهد.
