«جعفرآباد» را آب رودخانه کن آباد کرد
رضانیکنام
از قدیم گفتهاند هر جا آب باشد زندگی و آبادانی هم وجود دارد. تاریخچه شکلگیری روستای جعفرآباد نیز با موضوع وفور آب رابطه نزدیکی دارد. زمانی که آب جاری رودخانه کن زمینهای این محدوده را سیراب میکرد این روستا متولد شد و با مهاجرت اقوام مختلف که حرفه اصلیشان کشاورزی بود جعفرآبادرونق ویژهای گرفت.
اهالی تعریف میکنند که فردی به نام جعفرخان که به القابی چون ارباب وکدخدا شهرت داشت، تملک زمینهای کشاورزی این بخش از منطقه19 را در اختیار گرفته بود و با تقسیم زمینها بین رعایا و کشاورزان آنها را به کشاورزی مشغول کرده بود. یکصد سال پیش جمعیت روستای جعفرآباد حدود 15 تا20 خانوار بود که با کسب اجازه ازکدخدا خانههای یک طبقه کاهگلیشان را کنار زمینهای کشاورزی ساخته بودند.
«حسین مجیدی» شهروند قدیمی روستای جعفرآباد میگوید: «درقدیم فعالیت کشاورزی رونق زیادی داشت که علت اصلی آن فراوانی آب و جاری شدن رودخانه کن در این اطراف بود. روستاییان درکاشت و برداشت انواع محصولات کشاورزی از جمله جو، یونجه، سیبزمینی، ذرت، گوجه، خیار و... خودکفا شدند، بهطوری که بخش عمدهای از این محصولات را به بارفروشانی که به شهرها رفتوآمد داشتند، میفروختند. نخستین آسیاب سنگی هم در دوره جعفرخان ساخته شد. اهالی بخشی از گندم خود را به آسیابان میدادند و در ازای آن چند کیلو آرد میگرفتند.»