تجسمی
بزرگ‌ترین مقصد دانشجویان هنر
دانشگاه هنر، دوباره دانشجو میپذیرد
حافظ روحانی
انقلابیون جوان در پی اصلاح همه ساختارهایی بودند که رژیم گذشته بنا نهاده بود؛ این تغییر هم شامل نهادهای آموزشی و آکادمیک میشد و هم شامل سازوکار دیوانسالاری در عرصه فرهنگ و هنر. از آنجا که دانشکده هنرهای زیبا، ذیل دانشگاه تهران بود، تغییر چندانی نکرد. طبیعتاً انقلاب فرهنگی تأثیر خود را بر شیوه آموزشی این نهاد گذاشت، چنانچه در زندگینامه حبیبالله صادقی میخوانیم که او از سال1364 تدریس طراحی را در دانشکده هنرهای زیبا آغاز کرد. اما دانشکده هنرهای تزئینی سازوکاری مستقل داشت. با پیروزی انقلاب، پنج نهاد آکادمیک در یکدیگر ادغام میشوند؛ دانشگاه فارابی، دانشکده هنرهای تزئینی، دانشکده هنرهای دراماتیک، هنرستان عالی موسیقی و هنرکده موسیقی ملی. اما نام دانشگاه هنر در سال1370 بر این مجموعه جدید گذاشته میشود که حال مالک زمینهای تمامی این نهادهای قدیمی شده بود. دانشگاه هنر از سال تحصیلی 64- 1363 دوباره دانشجویان جدید را در رشتههای تازه پذیرفت. بهمن بروجنی که از شاگردان محبوب حسین کاظمی بود در ابتدای انقلاب، مدیریت این نهاد تازه را برعهده گرفت و در طول سالهای انقلاب تا آنجا که میتوانست دست دانشجویان انقلابی را بازگذاشته بود و حالا با بازگشایی دوباره، او به سرپرستی گروه هنرهای تجسمی دانشگاه جدید منصوب شد. بهمن بروجنی در ابتدای دهه1370 تصمیم به مهاجرت به کشور فرانسه گرفت. بروجنی با اینکه در طول دوران انقلاب و دهه1360 چهرهای تأثیرگذار در هنر ایران بهحساب میآمد، از فضای هنر ایران دور شد، تا سالهای اخیر که به مدد برگزاری چند نمایشگاه و حضورش در حراجیها، نامش دوباره زنده شد.
