نشر
«گویا»؛ چهره زیبای کتاب
انتشار کتاب‌های نفیس
ندا زندی
سید ناصر میرباقری، مؤسس «خانه فرهنگ و هنر گویا»، از تبار خوانساریهای فعال در عرصه نشر است که در سالهای ابتدای دهه1360 تصمیم‌گرفت از رشته تحصیلیاش یعنی مهندسی راه‌و‌ساختمان فاصله بگیرد و به نشر و کتابفروشی روی‌آورد. در آن زمان فقط 2کتابفروشی «لاروس» و «بوک‌شاپ» در خیابان کریمخان وجود داشت که یکی کتاب‌های روسی و دیگری کتاب‌های انگلیسی میفروخت. اینگونه بود که سیدناصر میرباقری نخستین کتابفروشی فارسی را با نام انتشارات «گویا» در این خیابان بنا‌نهاد. فعالیت این انتشارات در ابتدا بر پایه چاپ کتاب‌های رمان و ادبیات بود، اما پس از چند سال رویه انتشارات به چاپ کتاب‌های نفیس تغییر کرد؛ آثاری که در آن زمان رایج نبود و زحمت، دقت و امکانات بسیاری را میطلبید و به علاوه کنار هم قرار دادن هنرمندان تراز‌اول خوشنویسی، تذهیب و مینیاتور برای انتشار آثار نفیس دشواریهای خاص خودش را داشت. سیدناصر میرباقری در اینباره در کتاب «تاریخ شفاهی کتاب» میگوید: «... کتاب نفیسی داشتم تیراژش هزار جلد بود اما بهدلیل اختلافی که بین دو استاد خوشنویس و مینیاتوریست بهوجود آمد و نتوانستیم توازنی بین آن دو استاد بهوجود آوریم، مجبور شدیم کتاب را از بین ببریم و آن کتاب را هم کیلویی فروختیم». با وجود تمام مشکلات ناصر میرباقری دست از کار نکشید و برای افزایش کیفیت آثار، چاپخانهای نیز دایر کرد. نتیجه ممارست او در این کار چاپ قرآنهای نفیس و اشعار فردوسی، حافظ، خیام و... به زیباترین صورت بوده است
در همینه زمینه :
