عبور از سیاه و سفید

   احسان بهرام‌غفاری   
 از ساعت 19:30 عصر روز 16مهرماه، برنامه‌های تلویزیون به‌شکل رنگی بر صفحه گیرنده‌ها قابل دریافت شد. البته این رنگی شدن برنامه‌ها ابتدا از برنامه دوم و چند‌ماه بعد به برنامه‌های سراسری تلویزیون گسترش پیدا کرد. مردم برای نخستین بار، روز جمعه پس از پخش اسلاید و موزیک، شاهد برنامه‌های رنگی شدند که نخستین برنامه‌های رنگی دریافتی به‌ترتیب شما و تلویزیون، اخبار، واریته ایرانی، فیلم جشن مهرگان و فیلم سینمایی بودند. سپس نوبت به برنامه کودک رسید که شامل کارتون و قصه‌های قدیمی ایرانی بود و فیلم‌هایی که مختص تلویزیون به ‌شکل رنگی تولید شده و در هر ماه، 3 فیلم خارجی و یک فیلم ایرانی به نمایش در می‌آمد. 2سریال «سمک عیار» و «دایی جان ناپلئون» نیز در فهرست پخش رنگی تلویزیون قرار گرفتند که ناصر تقوایی اعلام کرد فعلا نمی‌تواند این سریال را به نمایش رنگی برساند. اما رنگی شدن برنامه‌ها حاشیه‌هایی هم به همراه داشت. مثلا مجریان و خوانندگان لباس‌هایی با رنگ‌ها و طرح‌های متفاوتی می‌پوشیدند تا بهتر جلوه کنند اما این لباس‌ها باعث خنده مردم شده بود و برخی از برنامه‌سازان آن زمان اعلام کردند که بدلباسی آفت برنامه‌های رنگی شده است و همگی رقابتی شدید در اجق وجق بودن دارند. یکی دیگر از تهیه‌کنندگان آن زمان نیز در مصاحبه‌ای گفته بود که تلویزیون باید فکری اساسی برای لباس کند و اشخاصی باید باشند تا هرکس جلوی دوربین می‌رود را راهنمایی کنند که چه بپوشد و چه نپوشد. تهیه‌کننده دیگری نیز اعلام کرده بود، بسیاری از مجریان و اجراکنندگان هر بار قبل از ضبط برنامه با خود تمام کمد لباس خود را می‌آورند تا دائما لباس خود را بین برنامه‌ها عوض کنند که همین کارگردانان تلویزیونی را کلافه کرده است. از طرف دیگر بسیاری از مردم هم با تلویزیون تماس گرفته و از مسئولان می‌خواستند که به آنها تلویزیون رنگی خوب (!) معرفی کنند تا آنها خریداری کنند. اسماعیل پوروالی مدیر روابط عمومی رادیو و تلویزیون ملی به همین منظور مصاحبه‌ای را ترتیب داده و به خبرنگاران گفته بود: «سازمان رادیو و تلویزیون ملی هیچ‌وقت نمی‌گوید که از کدام کارخانه تلویزیون رنگی بخرید ولی عجله هم نکنید زیرا به‌زودی تولید داخلی تلویزیون رنگی شروع خواهد شد که مردم می‌توانند با بهای ارزان‌تر از مدل مشابه خارجی، آن ‌را در بازار تهیه کنند».