بانوی فیزیک‌دان

ستایش یگانه     

پدر و مادرش هر دو در عالم هنر و ادبیات دستی داشتند، اما او شیفته دنیای محسوسات و دیدنی‌ها بود و راه دیگری را در پیش گرفت. می‌خواست به دیگران نشان دهد که زنان نیز قادرند همچون مردان از پس معادلات فیزیک برآیند و در دنیای اعداد و محاسبات به درجات بالایی برسند. آلنوش طریان، در سال1326 مدرک لیسانس خود را در رشته فیزیک از دانشکده علوم دانشگاه تهران گرفت و پس از پایان تحصیلش در همان دانشکده برای مدتی به‌عنوان مسئول آزمایشگاه‌های فیزیک مشغول به‌کار شد. در تابستان1328، بعد از اینکه نتوانست دکترمحمود حسابی را که استادش بود، برای به‌دست آوردن کمک‌هزینه اعزام به خارج متقاعد کند، با هزینه شخصی به فرانسه رفت و در بخش فیزیک اتمسفر دانشگاه پاریس مشغول به تحصیل شد. وی مدرک دکتری خود را در سال 1337 از دانشگاه سوربن گرفت و به‌رغم اینکه به او پیشنهاد شده بود در فرانسه به تدریس بپردازد، به ایران بازگشت. او  پس از بازگشت به ایران، با سمت دانشیار فیزیک رشته ترمودینامیک در گروه فیزیک‌دانشگاه تهران مشغول به‌کار شد. در سال1343 در همین دانشگاه به درجه استادی رسید و به‌عنوان نخستین استاد زن، در مؤسسه ژئوفیزیک‌دانشگاه تهران مشغول به‌کار شد. وی سال‌های پایانی عمر خود را در خانه سالمندان گذراند و در روز شنبه 14اسفند 1389 در نودسالگی در تهران درگذشت.