مکث
باید در تهران دوچرخه‌سالاری بشود
باید در تهران دوچرخه‌سالاری بشود
رضا ساکی:
در نخستین ستون سال می‌خواهم از شما خواهش کنم که با دوچرخه‌سواران شهر مهربان باشید. آنها را به چشم امتیاز نگاه نکنید. هول‌شان نکنید. برایشان بوق بنزی نزنید. فحش‌شان ندهید که چرا یواش می‌روند. آنها یواش می‌روند چون دوچرخه هستند و موتور ندارند و برای حرکت از بنزین استفاده نمی‌‌کنند. آنها در تندترین حالت ممکن هم، نسبت به قارقارک شما یواش هستند. پس اجازه بدهید با آرامش در شهر تردد کنند و هر روز بیشتر از دیروز بشوند. البته می‌دانم احترام گذاشتن به دوچرخه‌سوار جماعت سخت است. در تهران آن قدر ترافیک هست که آدم گاهی به پدر خودش هم در ترافیک احترام نمی‌گذارد. یعنی اگر با برادرت روبوسی کنی و بعد هر دو سوار ماشین بشوید و برادرت سر چهارراه بعدی روی ترمز بزند، دیگر برادرت نیست باید حق او را کف دستش بگذاری تا دیگر از این غلط‌ها نکند و بداند وقتی شما پشت سرش هستید نباید ترمز ناگهانی بگیرد. برخی می‌گویند حالا فکر کنید این وسط دوچرخه‌ها هم اضافه بشوند. اصلا وسط این همه موتور و ماشین، دوچرخه هم باشد. البته می‌دانم که خیابان‌های تهران در قرق موتورسواران است. یعنی حق‌تقدم اول با موتور است بعد با دیگر وسایل نقلیه. خوبی موتور این است که می‌تواند تند هم براند و موتورسواران مثل دوچرخه‌سواران نیستند که با یک بوق بترسند و صحنه را ترک کنند. موتورسوار تا ته قضیه می‌ایستد و حقش را می‌گیرد. اما در شهری که نفس نمی‌شود کشید موتور باید سالار باشد یا ماشین؟ بله درست است هیچ‌کدام. دوچرخه باید سالار باشد. البته در ایران همه‌‌چیزسالاری داریم جز دوچرخه‌سالاری. یعنی الحمدالله بی‌سواد‌سالاری داریم، مربی‌سالاری داریم، استادسالاری داریم، پزشک‌سالاری داریم، بازیکن سالاری داریم، مهندس‌سالاری داریم، ژن خوب‌سالاری داریم، بسازبفروش‌سالاری داریم، پلنگ‌سالاری داریم، شاخ‌مجازی‌سالاری داریم و انواع سالاری‌های دیگر. این وسط فقط دوچرخه‌سالاری کم است که واقعا گل‌وبلبل بشود. برای رسیدن به دوچرخه‌سالاری باید از ماشین‌سالاری و موتورسالاری فاصله بگیریم که کار سختی است. چون همانطور که می‌دانید خودروهای ایرانی از بهترین مواد ساخته شده‌اند و بهترین کیفیت را دارند و سواری با آنها لذتبخش است. در کشورهایی چون آلمان دوچرخه‌سوار زیاد است چون خودروهایشان کیفیت خوبی ندارند. یعنی آنطور که باید نیستند. متأسفانه آلمان اقتصاد اول اروپاست اما هنوز نمی‌تواند خودرویی بسازد که مردمش به جای دوچرخه، ماشین‌سوار شوند. اما ما توانسته‌ایم با خودروهایی که ساخته‌ایم همه مردم را خودروسوار کنیم. الان شما بسیاری از خانواده‌های تهرانی را می‌بینید که 3خودرو در خانه دارند و هر 3خودرو ملی هستند. یعنی تولید خودمان هستند؛ با بهترین کیفیت و بهترین ایمنی. پس دوچرخه‌سالاری در تهران کار سختی است اما باید کمک بدهیم تا دوچرخه‌سالاری در تهران اتفاق بیفتد. سخت است اما ممکن است. شما همین که به دوچرخه‌سواران احترام بگذارید و آنها را نترسانید و پشت سرشان بوق نزنید خیلی کار مهمی انجام داده‌اید. اگر خودتان هم دوچرخه سوار شدید که چه بهتر. راستی در خانه دوچرخه دارید؟
باقی بقایتان
