جا پای اساتید

حافظ روحانی   

برادران پتگر، علی‌اصغر (1371-1297) و جعفر (1384- 1299)‌ زاده تبریز بودند و شاگردان 2استاد مشهور هنر آذربایجان، برادران ارژنگی. با این‌حال هر دو برادر تازه در آستانه جوانی، برای تکمیل تحصیلات خود راهی تهران و مدرسه صنایع مستظرفه تهران می‌شوند. این سفر انگار سرآغاز تصمیم‌گیری جدی 2برادر است تا همچون استادان نخستین‌شان، برادران ارژنگی، باقی عمر را صرف نقاشی کنند. آنها نیز به تأسی از برادران ارژنگی در دهه1320 نام خانوادگی پیشین‌شان- اکبری- را رها می‌کنند و نام پتگر را برمی‌گزینند که گویا در زبان پهلوی به معنی تصویر و تصویرگر است. آنها در دورانی وارد مدرسه می‌شوند که استاد پیر، کمال‌الملک، راهی حسین‌آباد نیشابور شده است و اسماعیل آشتیانی (1349-1271) مدیریت مدرسه را برعهده دارد. اما برادران پتگر این تجربه گران را به‌دست می‌آورند که در هر دو مدرسه هنر زمانه‌شان در تهران و تبریز تحصیل کنند. حاصل این تجربه تأسیس نخستین مدرسه هنر خصوصی ایران در سال 1319، کم‌و‌بیش همزمان با تأسیس دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. آموزشگاه آنها نخست در خیایان نادری، کوچه نوبهار، فعال می‌شود. با این‌حال بعد از یک‌بار تغییر مکان، 2برادر در دهه1330 از هم جدا می‌شوند و هر یک مستقلا کار می‌کنند. با این‌حال هنوز هم نام برادران پتگر به‌واسطه تأسیس یکی از نخستین آموزشگاه‌های خصوصی هنر در ایران در تاریخ به یاد مانده است.