آغاز لب‌خوانی

حسین عصاران 

پس از بهره‌گیری‌های اولیه سینماداران ایرانی از اجرای موسیقی در سالن‌های سینما، همزمان با تجربه ساخت نخستین فیلم ناطق در ایران، سویه دیگری از پیوند میان سینمای ایران و موسیقی نیز رهنمون شد؛ آنجا که اردشیر ایرانی در ساخت فیلم «دختر لُر» (۱۳۱۲) از آواز نیز به‌عنوان یک عنصر مؤثر در روایت فیلم استفاده کرد. پس از او عبدالحسین سپنتا در تجربه ساخت دومین فیلم ناطق سینمای ایران، (شیرین و فرهاد- ۱۳۱۴)، مصطفی نوریانی را برای ساخت آهنگ متن و همچنین ترانه‌سازی بر مبنای اشعار نظامی و وحشی بافقی به‌کار گرفت که این ترانه‌ها با صدای خود سپنتا و ایران دفتری در فیلم اجرا شدند و از این راه بهره‌گیری و چه‌بسا استمداد سینمای ایران از موسیقی، به‌ویژه موسیقی باکلام (ترانه‌خوانی) جلوه‌ای تازه‌تر و قالبی حرفه‌ای‌‌تر به‌خود گرفت.


پیشنهاد: مطالعه کتاب «تاریخ سینمای ایران»، مؤلف: جمال امید - ناشر: روزنه - ۱۳۷۴