دوستی اساس خلقت و پایه زندگی از منظر شمس تبریزی

مسئله همبستگی اجتماعی ازجمله مسائلی است که نه‌تنها در فضای علوم اجتماعی معاصر مطرح است، بلکه از سوی صاحب‌نظران در کشور ما با حساسیت بیشتری بدان نگریسته می‌شود. موضوع دوست بودن با یکدیگر در سطح زیست اجتماعی و دوست داشتن به مثابه مبنایی برای دست یافتن به همبستگی سازنده و پویا در جامعه، چند دهه‌ای است که در محافل علمی توجه صاحب‌نظران جهانی را به‌خود جلب کرده و نظریه‌هایی در این‌باره ارائه شده است.بی‌تردید استفاده از ظرفیت‌های تاریخی و میراث فرهنگی که یک جامعه از آن برخوردار است، می‌تواند راه‌های رسیدن به چنین همبستگی‌ای را هموارتر سازد و در بحث حاضر، در همین راستا، آموزه شمس تبریزی به‌عنوان یکی از ذخایر فرهنگی انتخاب شده است. کوشش بر آن است تا محوریت دوستی به‌عنوان پایه زندگی اجتماعی و در عین حال اساس خلقت از دیدگاه شمس مورد بحث قرار گیرد و ابعاد مختلف مطرح شده از سوی وی برای اثربخشی دوستی در تعالی بخشیدن به زندگی اجتماعی انسان به گفت‌وگو نهاده شود. ویژگی دیگر این بحث آن است که تا‌کنون کمتر به ابعاد اجتماعی تعالیم عرفانی پرداخته شده و بیشترین تمرکز بر نقش این تعالیم در سلوک فردی انسان بوده است که لازم است افق دید پژوهش‌ها در این‌باره گسترش یابد.بیست‌وهفتمین نشست از مجموعه درس‌گفتارهایی درباره شمس تبریزی در روز چهارشنبه ۱۵مرداد ساعت۱۶ با سخنرانی دکتر احمد پاکتچی به «دوستی اساس خلقت و پایه زندگی از منظر شمس تبریزی» اختصاص دارد که به‌صورت مجازی پخش خواهد شد.علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به صفحه اینستاگرام مرکز فرهنگی شهر کتاب به نشانی
 Instagram/bookcityculturalcenter این درس‌گفتار را به‌صورت زنده مشاهده کنند.