... معرفی می کند

  حسین عصاران 

در گذر از پیشرویی و سنت‌شکنی قمر، روح‌انگیز را می‌توان یکی از نخستین (و شاید اولین) زن دانش‌آموخته کلاس درس موسیقی (به شیوه تازه آن) دانست. او که به‌واسطه صدای خوش‌اش مورد توجه حسین سنجری قرار گرفته بود، آموزه‌های مقدماتی آوازخوانی و همچنین نت‌خوانی و سلفژ را زیرنظر او فراگرفت و سپس تحت‌نظر کلنل وزیری به‌کار اجرای موسیقی پرداخت که ساخت ترانه‌های دوصدایی بر مبنای آهنگسازی برای صدای زن (روح‌انگیز) و مرد (کلنل وزیری) و اجرای آنها در کنسرت‌های سال‌های ۱۳۰۶ و ۱۳۰۷ در رشت، از نتایج این همکاری محسوب می‌شود. از سوی دیگر ازدواج حسین سنجری با روح‌انگیزرا نیز می‌توان یک نمونه آغازین از روابط میان استاد و شاگرد در متن فرهنگ موسیقایی ایرانی دانست که معمولا به معرفی و چه‌بسا محبوبیت خواننده زن (فارغ از میزان استحقاق او) می‌انجامد. در این مورد یک‌روی سکه این اتفاق، معرفی و محبوبیت روح‌انگیز در ابتدای کار بود و روی دیگر آن هم، آوازخوانی در یک رستوران برای گذران زندگی در سال‌های انتهایی عمرش.

پیشنهاد: کتاب «زنان موسیقی ایران» (از اسطوره تا امروز)، نویسنده: توکا ملکی- نشر خورشید - ۱۳۸۰