فهمیدید برانکو چرا رفت؟

ممنوعیت حضور بازیکنان و مربیان خارجی در پرسپولیس و استقلال، فریاد آشکار بی‌پولی و البته بی‌کفایتی در فوتبال ایران است؛ بی‌پولی به‌خاطر افزایش روزافزون قیمت ارز و به صرفه نبودن خرید خارجی‌ها و بی‌کفایتی هم به این دلیل که مدیران ایرانی در این سال‌ها معمولا بیشترین هزینه را صرف خرید ضعیف‌ترین و بدترین بازیکنان خارجی کرده‌اند. هر چه هست این تصمیم به‌صورت ناگهانی گرفته نشده و از مدت‌ها قبل زمزمه‌اش به گوش می‌رسید. وقتی می‌گوییم مدت‌ها قبل، مشخصا اشاره‌مان به 14‌ماه پیش است که برانکو ایوانکوویچ، سرمربی وقت پرسپولیس از آماتور شدن قریب‌الوقوع فوتبال ایران سخن گفت. آیا غیراز این است که یکی از نشانه‌های آماتوریسم، می‌تواند همین ممنوع کردن جذب بازیکن از سایر کشورها باشد؟
بخش زیادی از دوران حضور برانکو در پرسپولیس به ماجراجویی‌های آسیایی او گذشت. یکی از چیزهایی که در این بین مکررا از زبان پروفسور می‌شنیدیم، تأکید او روی سرنوشت‌ساز بودن بازیکنان خارجی بود. او بارها تکرار کرد که بدون بازیکن خوب خارجی نمی‌شود قهرمان آسیا شد و تیم‌هایی مثل السد و الهلال یا شرق آسیایی‌ها به همین دلیل نسبت به نمایندگان ایران در اولویت هستند. حالا کاری نداریم به اینکه خریدهای خارجی خود برانکو هم معمولا خیلی چنگی به دل نمی‌زد، اما اصل حرف او درست بود. امروز هم رسیده‌ایم به نقطه‌ای که حتی همان بازیکنان متوسط و 400، 500هزار دلاری خارجی حق حضور در پرسپولیس و استقلال را ندارند. گابریل کالدرون به‌عنوان خلف برانکو، تنها یک لیست نقل‌وانتقالاتی به باشگاه پرسپولیس داد که در آن نام هیچ بازیکن خارجی درج نشده بود. اینها مربیان باهوشی بودند که می‌دانستند چه اتفاقاتی در حال وقوع است. حالا شاید بهتر بشود فهمید چرا برانکو امپراتوری‌اش را در اوج رها کرد و رفت.