فیلم «شنای پروانه» داستانی از سبک زندگی گنده‌لات‌های شروری است که در گذشته از آنها به‌عنوان قهرمان یاد‌می‌شد.

اگر رایج‌ترین تعریف لمپن‌- لات‌ها را نداشتن شغل، زندگی انگلی، ناهنجاری‌های خانوادگی و عاطفی و ارتزاق با مشاغل غیرقانونی- خلافکاری بدانیم، جاهل‌ – کلاه‌مخملی‌هایی که در تاریخ سینمای ایران در چرخه سینمای جاهلی بین سال‌های 1357- 1327 به نمایش درآمده‌اند، را نمی‌توان لمپن- لات نامید.

بیشترمان لات و لوت‌ها را از سینما شناختیم؛ اینکه در کلام و لباس و حتی نوع راه رفتن، با بقیه فرق داشتند و جذاب بودند.