صفحه دوچرخه روزنامه همشهری پنج‌شنبه 21 مرداد 1400

آرتمیس فاول را برای پسربچه‌ی درونم نوشتم!

تا پیش از این‌که نویسنده شود، معلم بوده است و می‌گوید زمانی که تصمیم‌گرفته نویسنده شود، نویسندگی برایش، آرزوی دور و محال به‌نظر می‌رسیده و هرگز فکر نمی‌کرده نویسنده‌ی مشهوری شود. اما او برخلاف تصورش کتاب‌هایش راه شهرت جهانی را برایش فراهم کردند.

نوشتن برای ما یک راه است

همه‌چیز از کلاس‌های شیرین فرهاد شروع شد؛ کلاس‌های داستان‌نویسی آنلاین «فرهاد حسن‌زاده»، نویسنده‌ی نام‌آشنای کودک و نوجوان و عضو سابق تحریریه‌ی دوچرخه که از نگاه او، یکی از راه‌های ارتباط او با نوجوان‌ها در روزهای قرنطینه و کرونا بود.

شما به صدای نوجوانى گوش می‌دهید

«این‌جا رادیو دوچرخه است و شما به صدای نوجوانی گوش می‌دهید!» خواندن جمله‌ی بالا، مثل شنیدنش آشنا است! البته در صورتی که شما یکی از شنوندگان پادکست‌های «رادیودوچرخه» باشید.

قدِ بلندِ امید

پنج‌شنبه‌ها برایم رنگ و بوی دیگری دارد. نارنجی است و بوی نوشتن می‌‌دهد. پنج‌شنبه‌ها حتی اگر خوشحال هم نباشم، هیجان دارم، شوق زندگی دارم، انگیزه دارم، حتی اگر فعالیت پیشِ رویم، چیزی نباشد جز غصه‌خوردن!

خزر، باقی‌مانده‌ی اقیانوسی باستانی است

تتیس و پاراتتیس از تاریخ می‌آیند؛ آن‌ها وزیرهای دانایی در یک دربار باستانی ایران یا معبد و بنایی در یونان یا حتی نام یک دایناسور نیستند! ولی خیال‌انگیزند؛ چون از اعماق دریای خزر بیرون می‌آیند. چون دریای خزر، باقی‌مانده‌ای از اقیانوس باستانی تتیس و پاراتتیس است.

شما قلب ما هستید

یک‌هو چشمم به شماره‌ی 1045 هفته‌نامه‌ی دوچرخه خورد. 1045 هفته... اوووه... باورم نمی‌شود این‌همه هفته به خانه‌ی شما آمده باشیم. باورم نمی‌شود که باخیلی از شما نوجوانی کرده‌ایم. حالا شما خیلی‌هایتان آدم‌بزرگ شده‌اید، درس خوانده‌اید، صاحب حرفه و شغل هستید، ازدواج کرده‌اید و بچه دارید. ما با نسل‌های گوناگون نوجوانان بزرگ شده‌ایم.

کافه ‌دریا

ساعت 12 شب بود و هنوز کافه مشتری داشت. خسته از غرغرهای بابا که می‌گفت چرا دربازکن را گم کردی، داشتم با انبردست درِ نوشابه را باز می‌کردم. زورم می‌رسید، اما هی نوشابه از دستم در می‌رفت.

دقیق‌ترین نام اندوه

آن ماجرایی که گاهی در برابر عظمت آن تنها باید سکوت کرد. نگاه کرد و اندیشید و آگاه شد. آن ماجرایی که سال‌های بسیار از آن گذشته است اما هنوز تازه است. ماجرایی که از دل واقعه‌هایش صدای آب می‌آید.

چون نوجوانان مهم‌اند!

«نوجوانان مهم‌اند.» همه‌چیز از همین جمله‌ی خبری شروع و به آن ختم می‌شود. چرا روزی به‌نام روز جهانی نوجوان داریم؟ تشویق دولت‌ها به اجرای برنامه‌هایی برای نوجوانان به چه علت است؟ چرا نوجوانان در تغییرات دنیا باید نقش پررنگ‌تری داشته باشند؟ و خیلی سؤالات دیگر که پاسخشان را می‌توان در دل همین یک جمله پیدا کرد.

PDF دوچرخه

داستان‌نویسی با چپ دستی

موافقید گاهی امکانات دنیا به‌کام راست‌دست‌ها می‌شود؟ روز جهانی چپ‌دست‌ها، شاید کمی عدالت اجتماعی را برای انسان‌ها یادآوری کند؛ مثلاً موس کامپیوتر و سازهای موسیقی را معمولاً برای عموم مردم می‌سازند که راست‌دست هستند.

الگوریتم مُچ‌گیری

تخمه‌جابانی را از توی کشوی آشپزخانه برداشتم و پشت لپ‌تاپ نشستم. سیم رابط را به تلویزیون وصل کردم. خیالم از بابت مامان راحت بود. درِ اتاقشان را بسته بود و انعکاس خروپفش توی خانه می‌پیچید. پنج دقیقه تا شروع کلاس و حرف‌زدن‌های خانم عزیزی مانده بود.

خرده‌روایت‌هایی از نوجوانی

نشسته بود پشت در. 12ساله بود و کمی خجالتی. وقتی مهمان غریبه می‌آمد، از لای در نگاهش می‌کرد، اما این‌بار می‌ترسید در را باز کند و مهمان به‌زور وارد اتاقش شود. مثل‌ مهمان‌های دیگر نبود که روزها خودش را در زندان اتاقش حبس کند و مهمان خیال کند خانه نیست.