وقتی به مقتل‌های دوره قاجار نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که مثلا مقتلی چون «قمقام زخّار و صمصام بتّار» نوشته فرهاد میرزا پسر عباس‌میرزای ولیعهد در مقایسه با کتاب‌های هم‌دوره و قبل و بعد خودش مثل «فیض‌الدموع» و «نفس المهموم» چیزی کم ندارد.