حالا جشنوارههای فجر تمامشده و مثل همیشه حاشیههایی هم وجود داشته. گروهی هم گفتهاند که محمدحسین مهدویان و رضا میرکریمی، متنهایی نوشتهاند و این یعنی که از سال بعد دیگر در چنین جشنوارهای حضور نخواهند داشت.
سالنهای ساکت و فضای بیتحرک اغلب موزههای شهر، فرصتی برای حضور کودکان و آشنایی آنها با تاریخ و هنر فراهم نمیکند. کافی است یک روز دست کودک خردسالتان را بگیرید و او را به معروفترین موزههای تهران ببرید تا خیلی زود متوجه کسالت و بیحوصلگی کودکان در این مکانهای باارزش شوید.
بعضیها شیفته رفتن جلوی دوربین هستند. رویایشان این است که روزی عکسشان روی تابلوی سینماها دیده شود و اسمشان بهعنوان یک بازیگر ستاره، برای همه شناخته شده باشد.
ابتسام زمانی معلم است. بعد از شیوع کرونا و مجازی شدن کلاسهای درس تصمیم گرفت صفحهای برای آموزش شیرینیپزی خانگی ایجاد کند؛ کاری که پیش از این هم به آن علاقه زیادی داشت اما هیچ وقت فرصت مناسبی برایش پیش نیامده بود.
البته هر بخش از سواحل جنوبی کشور، در زمستان و بهار زیباییهای خاص خودش را دارد. اما نکته اینجاست که اگر کنار تنها غار ساحلی کشور در بندر عسلویه و ساحل بنود نشسته باشید، نمایی دیگر از تقاطع ساحل و دریا را مشاهده خواهید کرد.
ورزشگاه غولپیکر آزادی فقط یکبار برای تماشای رویدادی غیرفوتبالی 100هزار نفر تماشاگر را بهخود دید که آن هم برای دیدن نبرد تاریخی «عقاب پابرهنه آسیا» با حریف قدرتمند چینی در بازیهای آسیایی تهران بود.
پای صحبتهای نادر سلیمانی که با سیمرغی که گرفته، حسابی خبرساز شده است
با بازی در «ساعت خوش» بود که به اوج شهرت رسید و او را با ژانر طنز شناختند؛ بازیگری که جزو تیم طلایی ساعتخوشیها بود؛ همانها که برای نسل ما خاطرات خوبی ساختند.
4سال است که پای سرآشپزان جوان به تنها رقابتهای بینالمللی مخصوص این گروه سنی باز شده است؛ المپیاد جهانی «یانگ شف» که هر سال سرآشپزان جوان و متبحر را شناسایی و معرفی میکند.
بیش از 400لوح و تندیس افتخار داخلی و بینالمللی دریافت کرده، نخستین سفیر یونیسف در ایران بوده و در سال 1384بهعنوان قهرمان قهرمانان صنعت غذایی انتخاب و تمبر یادبودی نیز به همین مناسبت در ایران منتشر شده است.
ویترینهای این موزه قد کوتاهی دارند. عروسکهای رنگارنگی، از چوب و پارچه و نخ و پوست بلال و...، پشت ویترینها خودنمایی میکنند و بچهها مشغول تماشایشان هستند.